चौपाई
સેવત તોહિ સુલભ ફલ ચારી। બરદાયની પુરારિ પિઆરી।।
દેબિ પૂજિ પદ કમલ તુમ્હારે। સુર નર મુનિ સબ હોહિં સુખારે।।
મોર મનોરથુ જાનહુ નીકેં। બસહુ સદા ઉર પુર સબહી કેં।।
કીન્હેઉપ્રગટ ન કારન તેહીં। અસ કહિ ચરન ગહે બૈદેહીં।।
બિનય પ્રેમ બસ ભઈ ભવાની। ખસી માલ મૂરતિ મુસુકાની।।
સાદર સિયપ્રસાદુ સિર ધરેઊ। બોલી ગૌરિ હરષુ હિયભરેઊ।।
સુનુ સિય સત્ય અસીસ હમારી। પૂજિહિ મન કામના તુમ્હારી।।
નારદ બચન સદા સુચિ સાચા। સો બરુ મિલિહિ જાહિં મનુ રાચા।।

छंद
મનુ જાહિં રાચેઉ મિલિહિ સો બરુ સહજ સુંદર સારો।
કરુના નિધાન સુજાન સીલુ સનેહુ જાનત રાવરો।।
એહિ ભાિ ગૌરિ અસીસ સુનિ સિય સહિત હિયહરષીં અલી।
તુલસી ભવાનિહિ પૂજિ પુનિ પુનિ મુદિત મન મંદિર ચલી।।

दोहा/सोरठा
જાનિ ગૌરિ અનુકૂલ સિય હિય હરષુ ન જાઇ કહિ।
મંજુલ મંગલ મૂલ બામ અંગ ફરકન લગે।।236।।