चौपाई
ઘટઇ બઢ઼ઇ બિરહનિ દુખદાઈ। ગ્રસઇ રાહુ નિજ સંધિહિં પાઈ।।
કોક સિકપ્રદ પંકજ દ્રોહી। અવગુન બહુત ચંદ્રમા તોહી।।
બૈદેહી મુખ પટતર દીન્હે। હોઇ દોષ બડ઼ અનુચિત કીન્હે।।
સિય મુખ છબિ બિધુ બ્યાજ બખાની। ગુરુ પહિં ચલે નિસા બડ઼િ જાની।।
કરિ મુનિ ચરન સરોજ પ્રનામા। આયસુ પાઇ કીન્હ બિશ્રામા।।
બિગત નિસા રઘુનાયક જાગે। બંધુ બિલોકિ કહન અસ લાગે।।
ઉદઉ અરુન અવલોકહુ તાતા। પંકજ કોક લોક સુખદાતા।।
બોલે લખનુ જોરિ જુગ પાની। પ્રભુ પ્રભાઉ સૂચક મૃદુ બાની।।

दोहा/सोरठा
અરુનોદયસકુચે કુમુદ ઉડગન જોતિ મલીન।
જિમિ તુમ્હાર આગમન સુનિ ભએ નૃપતિ બલહીન।।238।।