चौपाई
નૃપ સબ નખત કરહિં ઉજિઆરી। ટારિ ન સકહિં ચાપ તમ ભારી।।
કમલ કોક મધુકર ખગ નાના। હરષે સકલ નિસા અવસાના।।
ઐસેહિં પ્રભુ સબ ભગત તુમ્હારે। હોઇહહિં ટૂટેં ધનુષ સુખારે।।
ઉયઉ ભાનુ બિનુ શ્રમ તમ નાસા। દુરે નખત જગ તેજુ પ્રકાસા।।
રબિ નિજ ઉદય બ્યાજ રઘુરાયા। પ્રભુ પ્રતાપુ સબ નૃપન્હ દિખાયા।।
તવ ભુજ બલ મહિમા ઉદઘાટી। પ્રગટી ધનુ બિઘટન પરિપાટી।।
બંધુ બચન સુનિ પ્રભુ મુસુકાને। હોઇ સુચિ સહજ પુનીત નહાને।।
નિત્યક્રિયા કરિ ગુરુ પહિં આએ। ચરન સરોજ સુભગ સિર નાએ।।
સતાનંદુ તબ જનક બોલાએ। કૌસિક મુનિ પહિં તુરત પઠાએ।।
જનક બિનય તિન્હ આઇ સુનાઈ। હરષે બોલિ લિએ દોઉ ભાઈ।।

दोहा/सोरठा
સતાનંદપદ બંદિ પ્રભુ બૈઠે ગુર પહિં જાઇ।
ચલહુ તાત મુનિ કહેઉ તબ પઠવા જનક બોલાઇ।।239।।