चौपाई
સુનિ સરોષ ભૃગુનાયકુ આએ। બહુત ભાિ તિન્હ આિ દેખાએ।।
દેખિ રામ બલુ નિજ ધનુ દીન્હા। કરિ બહુ બિનય ગવનુ બન કીન્હા।।
રાજન રામુ અતુલબલ જૈસેં। તેજ નિધાન લખનુ પુનિ તૈસેં।।
કંપહિ ભૂપ બિલોકત જાકેં। જિમિ ગજ હરિ કિસોર કે તાકેં।।
દેવ દેખિ તવ બાલક દોઊ। અબ ન આિ તર આવત કોઊ।।
દૂત બચન રચના પ્રિય લાગી। પ્રેમ પ્રતાપ બીર રસ પાગી।।
સભા સમેત રાઉ અનુરાગે। દૂતન્હ દેન નિછાવરિ લાગે।।
કહિ અનીતિ તે મૂદહિં કાના। ધરમુ બિચારિ સબહિં સુખ માના।।
दोहा/सोरठा
તબ ઉઠિ ભૂપ બસિષ્ઠ કહુદીન્હિ પત્રિકા જાઇ।
કથા સુનાઈ ગુરહિ સબ સાદર દૂત બોલાઇ।।293।।