चौपाई
પર અકાજુ લગિ તનુ પરિહરહીં। જિમિ હિમ ઉપલ કૃષી દલિ ગરહીં।।
બંદઉખલ જસ સેષ સરોષા। સહસ બદન બરનઇ પર દોષા।।
પુનિ પ્રનવઉપૃથુરાજ સમાના। પર અઘ સુનઇ સહસ દસ કાના।।
બહુરિ સક્ર સમ બિનવઉતેહી। સંતત સુરાનીક હિત જેહી।।
બચન બજ્ર જેહિ સદા પિઆરા। સહસ નયન પર દોષ નિહારા।।
બહુરિ બંદિ ખલ ગન સતિભાએ જે બિનુ કાજ દાહિનેહુ બાએ।
પર હિત હાનિ લાભ જિન્હ કેરેં। ઉજરેં હરષ બિષાદ બસેરેં।।
હરિ હર જસ રાકેસ રાહુ સે। પર અકાજ ભટ સહસબાહુ સે।।
જે પર દોષ લખહિં સહસાખી। પર હિત ઘૃત જિન્હ કે મન માખી।।
તેજ કૃસાનુ રોષ મહિષેસા। અઘ અવગુન ધન ધની ધનેસા।।
ઉદય કેત સમ હિત સબહી કે। કુંભકરન સમ સોવત નીકે।।

दोहा/सोरठा
ઉદાસીન અરિ મીત હિત સુનત જરહિં ખલ રીતિ।
જાનિ પાનિ જુગ જોરિ જન બિનતી કરઇ સપ્રીતિ।।4।।