चौपाई
તદપિ એક મૈં કહઉઉપાઈ। હોઇ કરૈ જૌં દૈઉ સહાઈ।।
જસ બરુ મૈં બરનેઉતુમ્હ પાહીં। મિલહિ ઉમહિ તસ સંસય નાહીં।।
જે જે બર કે દોષ બખાને। તે સબ સિવ પહિ મૈં અનુમાને।।
જૌં બિબાહુ સંકર સન હોઈ। દોષઉ ગુન સમ કહ સબુ કોઈ।।
જૌં અહિ સેજ સયન હરિ કરહીં। બુધ કછુ તિન્હ કર દોષુ ન ધરહીં।।
ભાનુ કૃસાનુ સર્બ રસ ખાહીં। તિન્હ કહમંદ કહત કોઉ નાહીં।।
સુભ અરુ અસુભ સલિલ સબ બહઈ। સુરસરિ કોઉ અપુનીત ન કહઈ।।
સમરથ કહુનહિં દોષુ ગોસાઈ। રબિ પાવક સુરસરિ કી નાઈ।।

दोहा/सोरठा
જૌં અસ હિસિષા કરહિં નર જડ઼િ બિબેક અભિમાન।
પરહિં કલપ ભરિ નરક મહુજીવ કિ ઈસ સમાન।।69।।