चौपाई
દેખિ રસાલ બિટપ બર સાખા। તેહિ પર ચઢ઼ેઉ મદનુ મન માખા।।
સુમન ચાપ નિજ સર સંધાને। અતિ રિસ તાકિ શ્રવન લગિ તાને।।
છાડ઼ે બિષમ બિસિખ ઉર લાગે। છુટિ સમાધિ સંભુ તબ જાગે।।
ભયઉ ઈસ મન છોભુ બિસેષી। નયન ઉઘારિ સકલ દિસિ દેખી।।
સૌરભ પલ્લવ મદનુ બિલોકા। ભયઉ કોપુ કંપેઉ ત્રૈલોકા।।
તબ સિવતીસર નયન ઉઘારા। ચિતવત કામુ ભયઉ જરિ છારા।।
હાહાકાર ભયઉ જગ ભારી। ડરપે સુર ભએ અસુર સુખારી।।
સમુઝિ કામસુખુ સોચહિં ભોગી। ભએ અકંટક સાધક જોગી।।

छंद
જોગિ અકંટક ભએ પતિ ગતિ સુનત રતિ મુરુછિત ભઈ।
રોદતિ બદતિ બહુ ભાિ કરુના કરતિ સંકર પહિં ગઈ।
અતિ પ્રેમ કરિ બિનતી બિબિધ બિધિ જોરિ કર સન્મુખ રહી।
પ્રભુ આસુતોષ કૃપાલ સિવ અબલા નિરખિ બોલે સહી।।

दोहा/सोरठा
અબ તેં રતિ તવ નાથ કર હોઇહિ નામુ અનંગુ।
બિનુ બપુ બ્યાપિહિ સબહિ પુનિ સુનુ નિજ મિલન પ્રસંગુ।।87।।