चौपाई
લાલન જોગુ લખન લઘુ લોને। ભે ન ભાઇ અસ અહહિં ન હોને।।
પુરજન પ્રિય પિતુ માતુ દુલારે। સિય રઘુબરહિ પ્રાનપિઆરે।।
મૃદુ મૂરતિ સુકુમાર સુભાઊ। તાત બાઉ તન લાગ ન કાઊ।।
તે બન સહહિં બિપતિ સબ ભાી। નિદરે કોટિ કુલિસ એહિં છાતી।।
રામ જનમિ જગુ કીન્હ ઉજાગર। રૂપ સીલ સુખ સબ ગુન સાગર।।
પુરજન પરિજન ગુર પિતુ માતા। રામ સુભાઉ સબહિ સુખદાતા।।
બૈરિઉ રામ બડ઼ાઈ કરહીં। બોલનિ મિલનિ બિનય મન હરહીં।।
સારદ કોટિ કોટિ સત સેષા। કરિ ન સકહિં પ્રભુ ગુન ગન લેખા।।

दोहा/सोरठा
સુખસ્વરુપ રઘુબંસમનિ મંગલ મોદ નિધાન।
તે સોવત કુસ ડાસિ મહિ બિધિ ગતિ અતિ બલવાન।।200।।