चौपाई
રામ ભરત ગુન ગનત સપ્રીતી। નિસિ દંપતિહિ પલક સમ બીતી।।
રાજ સમાજ પ્રાત જુગ જાગે। ન્હાઇ ન્હાઇ સુર પૂજન લાગે।।
ગે નહાઇ ગુર પહીં રઘુરાઈ। બંદિ ચરન બોલે રુખ પાઈ।।
નાથ ભરતુ પુરજન મહતારી। સોક બિકલ બનબાસ દુખારી।।
સહિત સમાજ રાઉ મિથિલેસૂ। બહુત દિવસ ભએ સહત કલેસૂ।।
ઉચિત હોઇ સોઇ કીજિઅ નાથા। હિત સબહી કર રૌરેં હાથા।।
અસ કહિ અતિ સકુચે રઘુરાઊ। મુનિ પુલકે લખિ સીલુ સુભાઊ।।
તુમ્હ બિનુ રામ સકલ સુખ સાજા। નરક સરિસ દુહુ રાજ સમાજા।।

दोहा/सोरठा
પ્રાન પ્રાન કે જીવ કે જિવ સુખ કે સુખ રામ।
તુમ્હ તજિ તાત સોહાત ગૃહ જિન્હહિ તિન્હહિં બિધિ બામ।।290।।