चौपाई
તબ રઘુબીર કહા મુનિ પાહીં। તુમ્હ સન પ્રભુ દુરાવ કછુ નાહી।।
તુમ્હ જાનહુ જેહિ કારન આયઉ તાતે તાત ન કહિ સમુઝાયઉ।
અબ સો મંત્ર દેહુ પ્રભુ મોહી। જેહિ પ્રકાર મારૌં મુનિદ્રોહી।।
મુનિ મુસકાને સુનિ પ્રભુ બાની। પૂછેહુ નાથ મોહિ કા જાની।।
તુમ્હરેઇભજન પ્રભાવ અઘારી। જાનઉમહિમા કછુક તુમ્હારી।।
ઊમરિ તરુ બિસાલ તવ માયા। ફલ બ્રહ્માંડ અનેક નિકાયા।।
જીવ ચરાચર જંતુ સમાના। ભીતર બસહિ ન જાનહિં આના।।
તે ફલ ભચ્છક કઠિન કરાલા। તવ ભયડરત સદા સોઉ કાલા।।
તે તુમ્હ સકલ લોકપતિ સાઈં। પૂેહુ મોહિ મનુજ કી નાઈં।।
યહ બર માગઉકૃપાનિકેતા। બસહુ હૃદયશ્રી અનુજ સમેતા।।
અબિરલ ભગતિ બિરતિ સતસંગા। ચરન સરોરુહ પ્રીતિ અભંગા।।
જદ્યપિ બ્રહ્મ અખંડ અનંતા। અનુભવ ગમ્ય ભજહિં જેહિ સંતા।।
અસ તવ રૂપ બખાનઉજાનઉ ફિરિ ફિરિ સગુન બ્રહ્મ રતિ માનઉ।
સંતત દાસન્હ દેહુ બડ઼ાઈ। તાતેં મોહિ પૂેહુ રઘુરાઈ।।
હૈ પ્રભુ પરમ મનોહર ઠાઊ પાવન પંચબટી તેહિ નાઊ।
દંડક બન પુનીત પ્રભુ કરહૂ। ઉગ્ર સાપ મુનિબર કર હરહૂ।।
બાસ કરહુ તહરઘુકુલ રાયા। કીજે સકલ મુનિન્હ પર દાયા।।
ચલે રામ મુનિ આયસુ પાઈ। તુરતહિં પંચબટી નિઅરાઈ।।

दोहा/सोरठा
ગીધરાજ સૈં ભૈંટ ભઇ બહુ બિધિ પ્રીતિ બઢ઼ાઇ।।
ગોદાવરી નિકટ પ્રભુ રહે પરન ગૃહ છાઇ।।13।।