चौपाई
ધન્ય કીસ જો નિજ પ્રભુ કાજા। જહતહનાચઇ પરિહરિ લાજા।।
નાચિ કૂદિ કરિ લોગ રિઝાઈ। પતિ હિત કરઇ ધર્મ નિપુનાઈ।।
અંગદ સ્વામિભક્ત તવ જાતી। પ્રભુ ગુન કસ ન કહસિ એહિ ભાી।।
મૈં ગુન ગાહક પરમ સુજાના। તવ કટુ રટનિ કરઉનહિં કાના।।
કહ કપિ તવ ગુન ગાહકતાઈ। સત્ય પવનસુત મોહિ સુનાઈ।।
બન બિધંસિ સુત બધિ પુર જારા। તદપિ ન તેહિં કછુ કૃત અપકારા।।
સોઇ બિચારિ તવ પ્રકૃતિ સુહાઈ। દસકંધર મૈં કીન્હિ ઢિઠાઈ।।
દેખેઉઆઇ જો કછુ કપિ ભાષા। તુમ્હરેં લાજ ન રોષ ન માખા।।
જૌં અસિ મતિ પિતુ ખાએ કીસા। કહિ અસ બચન હા દસસીસા।।
પિતહિ ખાઇ ખાતેઉપુનિ તોહી। અબહીં સમુઝિ પરા કછુ મોહી।।
બાલિ બિમલ જસ ભાજન જાની। હતઉન તોહિ અધમ અભિમાની।।
કહુ રાવન રાવન જગ કેતે। મૈં નિજ શ્રવન સુને સુનુ જેતે।।
બલિહિ જિતન એક ગયઉ પતાલા। રાખેઉ બાિ સિસુન્હ હયસાલા।।
ખેલહિં બાલક મારહિં જાઈ। દયા લાગિ બલિ દીન્હ છોડ઼ાઈ।।
એક બહોરિ સહસભુજ દેખા। ધાઇ ધરા જિમિ જંતુ બિસેષા।।
કૌતુક લાગિ ભવન લૈ આવા। સો પુલસ્તિ મુનિ જાઇ છોડ઼ાવા।।

दोहा/सोरठा
એક કહત મોહિ સકુચ અતિ રહા બાલિ કી કા।
ઇન્હ મહુરાવન તૈં કવન સત્ય બદહિ તજિ માખ।।24।।