चौपाई
રે ખલ કા મારસિ કપિ ભાલૂ। મોહિ બિલોકુ તોર મૈં કાલૂ।।
ખોજત રહેઉતોહિ સુતઘાતી। આજુ નિપાતિ જુડ઼ાવઉછાતી।।
અસ કહિ છાડ઼ેસિ બાન પ્રચંડા। લછિમન કિએ સકલ સત ખંડા।।
કોટિન્હ આયુધ રાવન ડારે। તિલ પ્રવાન કરિ કાટિ નિવારે।।
પુનિ નિજ બાનન્હ કીન્હ પ્રહારા। સ્યંદનુ ભંજિ સારથી મારા।।
સત સત સર મારે દસ ભાલા। ગિરિ સૃંગન્હ જનુ પ્રબિસહિં બ્યાલા।।
પુનિ સત સર મારા ઉર માહીં। પરેઉ ધરનિ તલ સુધિ કછુ નાહીં।।
ઉઠા પ્રબલ પુનિ મુરુછા જાગી। છાડ઼િસિ બ્રહ્મ દીન્હિ જો સાી।।

छंद
સો બ્રહ્મ દત્ત પ્રચંડ સક્તિ અનંત ઉર લાગી સહી।
પર્યો બીર બિકલ ઉઠાવ દસમુખ અતુલ બલ મહિમા રહી।।
બ્રહ્માંડ ભવન બિરાજ જાકેં એક સિર જિમિ રજ કની।
તેહિ ચહ ઉઠાવન મૂઢ઼ રાવન જાન નહિં ત્રિભુઅન ધની।।

दोहा/सोरठा
દેખિ પવનસુત ધાયઉ બોલત બચન કઠોર।
આવત કપિહિ હન્યો તેહિં મુષ્ટિ પ્રહાર પ્રઘોર।।83।।