चौपाई
ચલે બાન સપચ્છ જનુ ઉરગા। પ્રથમહિં હતેઉ સારથી તુરગા।।
રથ બિભંજિ હતિ કેતુ પતાકા। ગર્જા અતિ અંતર બલ થાકા।।
તુરત આન રથ ચઢ઼િ ખિસિઆના। અસ્ત્ર સસ્ત્ર છા઼ેસિ બિધિ નાના।।
બિફલ હોહિં સબ ઉદ્યમ તાકે। જિમિ પરદ્રોહ નિરત મનસા કે।।
તબ રાવન દસ સૂલ ચલાવા। બાજિ ચારિ મહિ મારિ ગિરાવા।।
તુરગ ઉઠાઇ કોપિ રઘુનાયક। ખૈંચિ સરાસન છા઼ે સાયક।।
રાવન સિર સરોજ બનચારી। ચલિ રઘુબીર સિલીમુખ ધારી।।
દસ દસ બાન ભાલ દસ મારે। નિસરિ ગએ ચલે રુધિર પનારે।।
સ્ત્રવત રુધિર ધાયઉ બલવાના। પ્રભુ પુનિ કૃત ધનુ સર સંધાના।।
તીસ તીર રઘુબીર પબારે। ભુજન્હિ સમેત સીસ મહિ પારે।।
કાટતહીં પુનિ ભએ નબીને। રામ બહોરિ ભુજા સિર છીને।।
પ્રભુ બહુ બાર બાહુ સિર હએ। કટત ઝટિતિ પુનિ નૂતન ભએ।।
પુનિ પુનિ પ્રભુ કાટત ભુજ સીસા। અતિ કૌતુકી કોસલાધીસા।।
રહે છાઇ નભ સિર અરુ બાહૂ। માનહુઅમિત કેતુ અરુ રાહૂ।।

छंद
જનુ રાહુ કેતુ અનેક નભ પથ સ્ત્રવત સોનિત ધાવહીં।
રઘુબીર તીર પ્રચંડ લાગહિં ભૂમિ ગિરન ન પાવહીં।।
એક એક સર સિર નિકર છેદે નભ ઉડ઼ત ઇમિ સોહહીં।
જનુ કોપિ દિનકર કર નિકર જહતહબિધુંતુદ પોહહીં।।

दोहा/सोरठा
જિમિ જિમિ પ્રભુ હર તાસુ સિર તિમિ તિમિ હોહિં અપાર।
સેવત બિષય બિબર્ધ જિમિ નિત નિત નૂતન માર।।92।।