चौपाई
તેહી નિસિ સીતા પહિં જાઈ। ત્રિજટા કહિ સબ કથા સુનાઈ।।
સિર ભુજ બાઢ઼િ સુનત રિપુ કેરી। સીતા ઉર ભઇ ત્રાસ ઘનેરી।।
મુખ મલીન ઉપજી મન ચિંતા। ત્રિજટા સન બોલી તબ સીતા।।
હોઇહિ કહા કહસિ કિન માતા। કેહિ બિધિ મરિહિ બિસ્વ દુખદાતા।।
રઘુપતિ સર સિર કટેહુન મરઈ। બિધિ બિપરીત ચરિત સબ કરઈ।।
મોર અભાગ્ય જિઆવત ઓહી। જેહિં હૌ હરિ પદ કમલ બિછોહી।।
જેહિં કૃત કપટ કનક મૃગ ઝૂઠા। અજહુસો દૈવ મોહિ પર રૂઠા।।
જેહિં બિધિ મોહિ દુખ દુસહ સહાએ। લછિમન કહુકટુ બચન કહાએ।।
રઘુપતિ બિરહ સબિષ સર ભારી। તકિ તકિ માર બાર બહુ મારી।।
ઐસેહુદુખ જો રાખ મમ પ્રાના। સોઇ બિધિ તાહિ જિઆવ ન આના।।
બહુ બિધિ કર બિલાપ જાનકી। કરિ કરિ સુરતિ કૃપાનિધાન કી।।
કહ ત્રિજટા સુનુ રાજકુમારી। ઉર સર લાગત મરઇ સુરારી।।
પ્રભુ તાતે ઉર હતઇ ન તેહી। એહિ કે હૃદયબસતિ બૈદેહી।।

छंद
એહિ કે હૃદયબસ જાનકી જાનકી ઉર મમ બાસ હૈ।
મમ ઉદર ભુઅન અનેક લાગત બાન સબ કર નાસ હૈ।।
સુનિ બચન હરષ બિષાદ મન અતિ દેખિ પુનિ ત્રિજટાકહા।
અબ મરિહિ રિપુ એહિ બિધિ સુનહિ સુંદરિ તજહિ સંસય મહા।।

दोहा/सोरठा
કાટત સિર હોઇહિ બિકલ છુટિ જાઇહિ તવ ધ્યાન।
તબ રાવનહિ હૃદય મહુમરિહહિં રામુ સુજાન।।99।।