चौपाई
પર હિત સરિસ ધર્મ નહિં ભાઈ। પર પીડ઼ા સમ નહિં અધમાઈ।।
નિર્નય સકલ પુરાન બેદ કર। કહેઉતાત જાનહિં કોબિદ નર।।
નર સરીર ધરિ જે પર પીરા। કરહિં તે સહહિં મહા ભવ ભીરા।।
કરહિં મોહ બસ નર અઘ નાના। સ્વારથ રત પરલોક નસાના।।
કાલરૂપ તિન્હ કહમૈં ભ્રાતા। સુભ અરુ અસુભ કર્મ ફલ દાતા।।
અસ બિચારિ જે પરમ સયાને। ભજહિં મોહિ સંસૃત દુખ જાને।।
ત્યાગહિં કર્મ સુભાસુભ દાયક। ભજહિં મોહિ સુર નર મુનિ નાયક।।
સંત અસંતન્હ કે ગુન ભાષે। તે ન પરહિં ભવ જિન્હ લખિ રાખે।।

दोहा/सोरठा
સુનહુ તાત માયા કૃત ગુન અરુ દોષ અનેક।
ગુન યહ ઉભય ન દેખિઅહિં દેખિઅ સો અબિબેક।।41।।