चौपाई
બરન ધર્મ નહિં આશ્રમ ચારી। શ્રુતિ બિરોધ રત સબ નર નારી।।
દ્વિજ શ્રુતિ બેચક ભૂપ પ્રજાસન। કોઉ નહિં માન નિગમ અનુસાસન।।
મારગ સોઇ જા કહુજોઇ ભાવા। પંડિત સોઇ જો ગાલ બજાવા।।
મિથ્યારંભ દંભ રત જોઈ। તા કહુસંત કહઇ સબ કોઈ।।
સોઇ સયાન જો પરધન હારી। જો કર દંભ સો બડ઼ આચારી।।
જૌ કહ ઝૂ મસખરી જાના। કલિજુગ સોઇ ગુનવંત બખાના।।
નિરાચાર જો શ્રુતિ પથ ત્યાગી। કલિજુગ સોઇ ગ્યાની સો બિરાગી।।
જાકેં નખ અરુ જટા બિસાલા। સોઇ તાપસ પ્રસિદ્ધ કલિકાલા।।

दोहा/सोरठा
અસુભ બેષ ભૂષન ધરેં ભચ્છાભચ્છ જે ખાહિં।
તેઇ જોગી તેઇ સિદ્ધ નર પૂજ્ય તે કલિજુગ માહિં।।98ક।।
જે અપકારી ચાર તિન્હ કર ગૌરવ માન્ય તેઇ।
મન ક્રમ બચન લબાર તેઇ બકતા કલિકાલ મહુ।98ખ।।