चौपाई
ସୁନି ପ୍ରଭୁ ବଚନ ଜୋରି ଜୁଗ ପାନୀ| ଧରି ଧୀରଜୁ ବୋଲୀ ମୃଦୁ ବାନୀ||
ନାଥ ଦେଖି ପଦ କମଲ ତୁମ୍ହାରେ| ଅବ ପୂରେ ସବ କାମ ହମାରେ||
ଏକ ଲାଲସା ବଡ଼ି ଉର ମାହୀ| ସୁଗମ ଅଗମ କହି ଜାତ ସୋ ନାହୀଂ||
ତୁମ୍ହହି ଦେତ ଅତି ସୁଗମ ଗୋସାଈଂ| ଅଗମ ଲାଗ ମୋହି ନିଜ କୃପନାଈଂ||
ଜଥା ଦରିଦ୍ର ବିବୁଧତରୁ ପାଈ| ବହୁ ସଂପତି ମାଗତ ସକୁଚାଈ||
ତାସୁ ପ୍ରଭା ଜାନ ନହିଂ ସୋଈ| ତଥା ହୃଦଯମମ ସଂସଯ ହୋଈ||
ସୋ ତୁମ୍ହ ଜାନହୁ ଅଂତରଜାମୀ| ପୁରବହୁ ମୋର ମନୋରଥ ସ୍ବାମୀ||
ସକୁଚ ବିହାଇ ମାଗୁ ନୃପ ମୋହି| ମୋରେଂ ନହିଂ ଅଦେଯ କଛୁ ତୋହୀ||
दोहा/सोरठा
ଦାନି ସିରୋମନି କୃପାନିଧି ନାଥ କହଉସତିଭାଉ||
ଚାହଉତୁମ୍ହହି ସମାନ ସୁତ ପ୍ରଭୁ ସନ କବନ ଦୁରାଉ||149||