चौपाई
ସିସୁ ସବ ରାମ ପ୍ରେମବସ ଜାନେ| ପ୍ରୀତି ସମେତ ନିକେତ ବଖାନେ||
ନିଜ ନିଜ ରୁଚି ସବ ଲେଂହିଂ ବୋଲାଈ| ସହିତ ସନେହ ଜାହିଂ ଦୋଉ ଭାଈ||
ରାମ ଦେଖାବହିଂ ଅନୁଜହି ରଚନା| କହି ମୃଦୁ ମଧୁର ମନୋହର ବଚନା||
ଲବ ନିମେଷ ମହଭୁବନ ନିକାଯା| ରଚଇ ଜାସୁ ଅନୁସାସନ ମାଯା||
ଭଗତି ହେତୁ ସୋଇ ଦୀନଦଯାଲା| ଚିତବତ ଚକିତ ଧନୁଷ ମଖସାଲା||
କୌତୁକ ଦେଖି ଚଲେ ଗୁରୁ ପାହୀଂ| ଜାନି ବିଲଂବୁ ତ୍ରାସ ମନ ମାହୀଂ||
ଜାସୁ ତ୍ରାସ ଡର କହୁଡର ହୋଈ| ଭଜନ ପ୍ରଭାଉ ଦେଖାବତ ସୋଈ||
କହି ବାତେଂ ମୃଦୁ ମଧୁର ସୁହାଈଂ| କିଏ ବିଦା ବାଲକ ବରିଆଈ||
दोहा/सोरठा
ସଭଯ ସପ୍ରେମ ବିନୀତ ଅତି ସକୁଚ ସହିତ ଦୋଉ ଭାଇ|
ଗୁର ପଦ ପଂକଜ ନାଇ ସିର ବୈଠେ ଆଯସୁ ପାଇ||225||