चौपाई
ସୀଯ ସ୍ବଯଂବରୁ ଦେଖିଅ ଜାଈ| ଈସୁ କାହି ଧୌଂ ଦେଇ ବଡ଼ାଈ||
ଲଖନ କହା ଜସ ଭାଜନୁ ସୋଈ| ନାଥ କୃପା ତବ ଜାପର ହୋଈ||
ହରଷେ ମୁନି ସବ ସୁନି ବର ବାନୀ| ଦୀନ୍ହି ଅସୀସ ସବହିଂ ସୁଖୁ ମାନୀ||
ପୁନି ମୁନିବୃଂଦ ସମେତ କୃପାଲା| ଦେଖନ ଚଲେ ଧନୁଷମଖ ସାଲା||
ରଂଗଭୂମି ଆଏ ଦୋଉ ଭାଈ| ଅସି ସୁଧି ସବ ପୁରବାସିନ୍ହ ପାଈ||
ଚଲେ ସକଲ ଗୃହ କାଜ ବିସାରୀ| ବାଲ ଜୁବାନ ଜରଠ ନର ନାରୀ||
ଦେଖୀ ଜନକ ଭୀର ଭୈ ଭାରୀ| ସୁଚି ସେବକ ସବ ଲିଏ ହାରୀ||
ତୁରତ ସକଲ ଲୋଗନ୍ହ ପହିଂ ଜାହୂ| ଆସନ ଉଚିତ ଦେହୂ ସବ କାହୂ||
दोहा/सोरठा
କହି ମୃଦୁ ବଚନ ବିନୀତ ତିନ୍ହ ବୈଠାରେ ନର ନାରି|
ଉତ୍ତମ ମଧ୍ଯମ ନୀଚ ଲଘୁ ନିଜ ନିଜ ଥଲ ଅନୁହାରି||240||