चौपाई
ନାଥ କରହୁ ବାଲକ ପର ଛୋହୂ| ସୂଧ ଦୂଧମୁଖ କରିଅ ନ କୋହୂ||
ଜୌଂ ପୈ ପ୍ରଭୁ ପ୍ରଭାଉ କଛୁ ଜାନା| ତୌ କି ବରାବରି କରତ ଅଯାନା||
ଜୌଂ ଲରିକା କଛୁ ଅଚଗରି କରହୀଂ| ଗୁର ପିତୁ ମାତୁ ମୋଦ ମନ ଭରହୀଂ||
କରିଅ କୃପା ସିସୁ ସେବକ ଜାନୀ| ତୁମ୍ହ ସମ ସୀଲ ଧୀର ମୁନି ଗ୍ଯାନୀ||
ରାମ ବଚନ ସୁନି କଛୁକ ଜୁଡ଼ାନେ| କହି କଛୁ ଲଖନୁ ବହୁରି ମୁସକାନେ||
ହତ ଦେଖି ନଖ ସିଖ ରିସ ବ୍ଯାପୀ| ରାମ ତୋର ଭ୍ରାତା ବଡ଼ ପାପୀ||
ଗୌର ସରୀର ସ୍ଯାମ ମନ ମାହୀଂ| କାଲକୂଟମୁଖ ପଯମୁଖ ନାହୀଂ||
ସହଜ ଟେଢ଼ ଅନୁହରଇ ନ ତୋହୀ| ନୀଚୁ ମୀଚୁ ସମ ଦେଖ ନ ମୌହୀଂ||
दोहा/सोरठा
ଲଖନ କହେଉ ହି ସୁନହୁ ମୁନି କ୍ରୋଧୁ ପାପ କର ମୂଲ|
ଜେହି ବସ ଜନ ଅନୁଚିତ କରହିଂ ଚରହିଂ ବିସ୍ବ ପ୍ରତିକୂଲ||277||