चौपाई
ବିବିଧ ଭାି ହୋଇହି ପହୁନାଈ| ପ୍ରିଯ ନ କାହି ଅସ ସାସୁର ମାଈ||
ତବ ତବ ରାମ ଲଖନହି ନିହାରୀ| ହୋଇହହିଂ ସବ ପୁର ଲୋଗ ସୁଖାରୀ||
ସଖି ଜସ ରାମ ଲଖନକର ଜୋଟା| ତୈସେଇ ଭୂପ ସଂଗ ଦୁଇ ଢୋଟା||
ସ୍ଯାମ ଗୌର ସବ ଅଂଗ ସୁହାଏ| ତେ ସବ କହହିଂ ଦେଖି ଜେ ଆଏ||
କହା ଏକ ମୈଂ ଆଜୁ ନିହାରେ| ଜନୁ ବିରଂଚି ନିଜ ହାଥ ସାରେ||
ଭରତୁ ରାମହୀ କୀ ଅନୁହାରୀ| ସହସା ଲଖି ନ ସକହିଂ ନର ନାରୀ||
ଲଖନୁ ସତ୍ରୁସୂଦନୁ ଏକରୂପା| ନଖ ସିଖ ତେ ସବ ଅଂଗ ଅନୂପା||
ମନ ଭାବହିଂ ମୁଖ ବରନି ନ ଜାହୀଂ| ଉପମା କହୁତ୍ରିଭୁବନ କୋଉ ନାହୀଂ||
छंद
ଉପମା ନ କୋଉ କହ ଦାସ ତୁଲସୀ କତହୁକବି କୋବିଦ କହୈଂ|
ବଲ ବିନଯ ବିଦ୍ଯା ସୀଲ ସୋଭା ସିଂଧୁ ଇନ୍ହ ସେ ଏଇ ଅହୈଂ||
ପୁର ନାରି ସକଲ ପସାରି ଅଂଚଲ ବିଧିହି ବଚନ ସୁନାବହୀଂ||
ବ୍ଯାହିଅହୁଚାରିଉ ଭାଇ ଏହିଂ ପୁର ହମ ସୁମଂଗଲ ଗାବହୀଂ||
दोहा/सोरठा
କହହିଂ ପରସ୍ପର ନାରି ବାରି ବିଲୋଚନ ପୁଲକ ତନ|
ସଖି ସବୁ କରବ ପୁରାରି ପୁନ୍ଯ ପଯୋନିଧି ଭୂପ ଦୋଉ||311||