चौपाई
ନିତ ନବ ସୋଚୁ ସତୀଂ ଉର ଭାରା| କବ ଜୈହଉଦୁଖ ସାଗର ପାରା||
ମୈଂ ଜୋ କୀନ୍ହ ରଘୁପତି ଅପମାନା| ପୁନିପତି ବଚନୁ ମୃଷା କରି ଜାନା||
ସୋ ଫଲୁ ମୋହି ବିଧାତାଦୀନ୍ହା| ଜୋ କଛୁ ଉଚିତ ରହା ସୋଇ କୀନ୍ହା||
ଅବ ବିଧି ଅସ ବୂଝିଅ ନହି ତୋହୀ| ସଂକର ବିମୁଖ ଜିଆବସି ମୋହୀ||
କହି ନ ଜାଈ କଛୁ ହୃଦଯ ଗଲାନୀ| ମନ ମହୁରାମାହି ସୁମିର ସଯାନୀ||
ଜୌ ପ୍ରଭୁ ଦୀନଦଯାଲୁ କହାବା| ଆରତୀ ହରନ ବେଦ ଜସୁ ଗାବା||
ତୌ ମୈଂ ବିନଯ କରଉକର ଜୋରୀ| ଛୂଟଉ ବେଗି ଦେହ ଯହ ମୋରୀ||
ଜୌଂ ମୋରେ ସିବ ଚରନ ସନେହୂ| ମନ କ୍ରମ ବଚନ ସତ୍ଯ ବ୍ରତୁ ଏହୂ||
दोहा/सोरठा
ତୌ ସବଦରସୀ ସୁନିଅ ପ୍ରଭୁ କରଉ ସୋ ବେଗି ଉପାଇ|
ହୋଇ ମରନୁ ଜେହୀ ବିନହିଂ ଶ୍ରମ ଦୁସହ ବିପତ୍ତି ବିହାଇ||59||