चौपाई
ଜାଇ ମୁନିନ୍ହ ହିମବଂତୁ ପଠାଏ| କରି ବିନତୀ ଗିରଜହିଂ ଗୃହ ଲ୍ଯାଏ||
ବହୁରି ସପ୍ତରିଷି ସିବ ପହିଂ ଜାଈ| କଥା ଉମା କୈ ସକଲ ସୁନାଈ||
ଭଏ ମଗନ ସିବ ସୁନତ ସନେହା| ହରଷି ସପ୍ତରିଷି ଗବନେ ଗେହା||
ମନୁ ଥିର କରି ତବ ସଂଭୁ ସୁଜାନା| ଲଗେ କରନ ରଘୁନାଯକ ଧ୍ଯାନା||
ତାରକୁ ଅସୁର ଭଯଉ ତେହି କାଲା| ଭୁଜ ପ୍ରତାପ ବଲ ତେଜ ବିସାଲା||
ତେଂହି ସବ ଲୋକ ଲୋକପତି ଜୀତେ| ଭଏ ଦେବ ସୁଖ ସଂପତି ରୀତେ||
ଅଜର ଅମର ସୋ ଜୀତି ନ ଜାଈ| ହାରେ ସୁର କରି ବିବିଧ ଲରାଈ||
ତବ ବିରଂଚି ସନ ଜାଇ ପୁକାରେ| ଦେଖେ ବିଧି ସବ ଦେବ ଦୁଖାରେ||
दोहा/सोरठा
ସବ ସନ କହା ବୁଝାଇ ବିଧି ଦନୁଜ ନିଧନ ତବ ହୋଇ|
ସଂଭୁ ସୁକ୍ର ସଂଭୂତ ସୁତ ଏହି ଜୀତଇ ରନ ସୋଇ||82||