चौपाई
ମୋର କହା ସୁନି କରହୁ ଉପାଈ| ହୋଇହି ଈସ୍ବର କରିହି ସହାଈ||
ସତୀଂ ଜୋ ତଜୀ ଦଚ୍ଛ ମଖ ଦେହା| ଜନମୀ ଜାଇ ହିମାଚଲ ଗେହା||
ତେହିଂ ତପୁ କୀନ୍ହ ସଂଭୁ ପତି ଲାଗୀ| ସିବ ସମାଧି ବୈଠେ ସବୁ ତ୍ଯାଗୀ||
ଜଦପି ଅହଇ ଅସମଂଜସ ଭାରୀ| ତଦପି ବାତ ଏକ ସୁନହୁ ହମାରୀ||
ପଠବହୁ କାମୁ ଜାଇ ସିବ ପାହୀଂ| କରୈ ଛୋଭୁ ସଂକର ମନ ମାହୀଂ||
ତବ ହମ ଜାଇ ସିବହି ସିର ନାଈ| କରବାଉବ ବିବାହୁ ବରିଆଈ||
ଏହି ବିଧି ଭଲେହି ଦେବହିତ ହୋଈ| ମର ଅତି ନୀକ କହଇ ସବୁ କୋଈ||
ଅସ୍ତୁତି ସୁରନ୍ହ କୀନ୍ହି ଅତି ହେତୂ| ପ୍ରଗଟେଉ ବିଷମବାନ ଝଷକେତୂ||
दोहा/सोरठा
ସୁରନ୍ହ କହୀଂ ନିଜ ବିପତି ସବ ସୁନି ମନ କୀନ୍ହ ବିଚାର|
ସଂଭୁ ବିରୋଧ ନ କୁସଲ ମୋହି ବିହସି କହେଉ ଅସ ମାର||83||