चौपाई
ନାରଦ କର ମୈଂ କାହ ବିଗାରା| ଭବନୁ ମୋର ଜିନ୍ହ ବସତ ଉଜାରା||
ଅସ ଉପଦେସୁ ଉମହି ଜିନ୍ହ ଦୀନ୍ହା| ବୌରେ ବରହି ଲଗି ତପୁ କୀନ୍ହା||
ସାଚେହୁଉନ୍ହ କେ ମୋହ ନ ମାଯା| ଉଦାସୀନ ଧନୁ ଧାମୁ ନ ଜାଯା||
ପର ଘର ଘାଲକ ଲାଜ ନ ଭୀରା| ବାଝକି ଜାନ ପ୍ରସବ କୈଂ ପୀରା||
ଜନନିହି ବିକଲ ବିଲୋକି ଭବାନୀ| ବୋଲୀ ଜୁତ ବିବେକ ମୃଦୁ ବାନୀ||
ଅସ ବିଚାରି ସୋଚହି ମତି ମାତା| ସୋ ନ ଟରଇ ଜୋ ରଚଇ ବିଧାତା||
କରମ ଲିଖା ଜୌ ବାଉର ନାହୂ| ତୌ କତ ଦୋସୁ ଲଗାଇଅ କାହୂ||
ତୁମ୍ହ ସନ ମିଟହିଂ କି ବିଧି କେ ଅଂକା| ମାତୁ ବ୍ଯର୍ଥ ଜନି ଲେହୁ କଲଂକା||
छंद
ଜନି ଲେହୁ ମାତୁ କଲଂକୁ କରୁନା ପରିହରହୁ ଅବସର ନହୀଂ|
ଦୁଖୁ ସୁଖୁ ଜୋ ଲିଖା ଲିଲାର ହମରେଂ ଜାବ ଜହପାଉବ ତହୀଂ||
ସୁନି ଉମା ବଚନ ବିନୀତ କୋମଲ ସକଲ ଅବଲା ସୋଚହୀଂ||
ବହୁ ଭାି ବିଧିହି ଲଗାଇ ଦୂଷନ ନଯନ ବାରି ବିମୋଚହୀଂ||
दोहा/सोरठा
ତେହି ଅବସର ନାରଦ ସହିତ ଅରୁ ରିଷି ସପ୍ତ ସମେତ|
ସମାଚାର ସୁନି ତୁହିନଗିରି ଗବନେ ତୁରତ ନିକେତ||97||