चौपाई
କୁସଲ ପ୍ରସ୍ନ କରି ଆସନ ଦୀନ୍ହେ| ପୂଜି ପ୍ରେମ ପରିପୂରନ କୀନ୍ହେ||
କଂଦ ମୂଲ ଫଲ ଅଂକୁର ନୀକେ| ଦିଏ ଆନି ମୁନି ମନହୁଅମୀ କେ||
ସୀଯ ଲଖନ ଜନ ସହିତ ସୁହାଏ| ଅତି ରୁଚି ରାମ ମୂଲ ଫଲ ଖାଏ||
ଭଏ ବିଗତଶ୍ରମ ରାମୁ ସୁଖାରେ| ଭରବ୍ଦାଜ ମୃଦୁ ବଚନ ଉଚାରେ||
ଆଜୁ ସୁଫଲ ତପୁ ତୀରଥ ତ୍ଯାଗୂ| ଆଜୁ ସୁଫଲ ଜପ ଜୋଗ ବିରାଗୂ||
ସଫଲ ସକଲ ସୁଭ ସାଧନ ସାଜୂ| ରାମ ତୁମ୍ହହି ଅବଲୋକତ ଆଜୂ||
ଲାଭ ଅବଧି ସୁଖ ଅବଧି ନ ଦୂଜୀ| ତୁମ୍ହାରେଂ ଦରସ ଆସ ସବ ପୂଜୀ||
ଅବ କରି କୃପା ଦେହୁ ବର ଏହୂ| ନିଜ ପଦ ସରସିଜ ସହଜ ସନେହୂ||
दोहा/सोरठा
କରମ ବଚନ ମନ ଛାଡ଼ି ଛଲୁ ଜବ ଲଗି ଜନୁ ନ ତୁମ୍ହାର|
ତବ ଲଗି ସୁଖୁ ସପନେହୁନହୀଂ କିଏକୋଟି ଉପଚାର||