चौपाई
ଦୀଖ ମଂଥରା ନଗରୁ ବନାବା| ମଂଜୁଲ ମଂଗଲ ବାଜ ବଧାବା||
ପୂଛେସି ଲୋଗନ୍ହ କାହ ଉଛାହୂ| ରାମ ତିଲକୁ ସୁନି ଭା ଉର ଦାହୂ||
କରଇ ବିଚାରୁ କୁବୁଦ୍ଧି କୁଜାତୀ| ହୋଇ ଅକାଜୁ କବନି ବିଧି ରାତୀ||
ଦେଖି ଲାଗି ମଧୁ କୁଟିଲ କିରାତୀ| ଜିମି ଗବତକଇ ଲେଉକେହି ଭାୀ||
ଭରତ ମାତୁ ପହିଂ ଗଇ ବିଲଖାନୀ| କା ଅନମନି ହସି କହ ହି ରାନୀ||
ଊତରୁ ଦେଇ ନ ଲେଇ ଉସାସୂ| ନାରି ଚରିତ କରି ଢାରଇ ଆୂ||
ହି କହ ରାନି ଗାଲୁ ବଡ଼ ତୋରେଂ| ଦୀନ୍ହ ଲଖନ ସିଖ ଅସ ମନ ମୋରେଂ||
ତବହୁନ ବୋଲ ଚେରି ବଡ଼ି ପାପିନି| ଛାଡ଼ଇ ସ୍ବାସ କାରି ଜନୁ ସାିନି||
दोहा/सोरठा
ସଭଯ ରାନି କହ କହସି କିନ କୁସଲ ରାମୁ ମହିପାଲୁ|
ଲଖନୁ ଭରତୁ ରିପୁଦମନୁ ସୁନି ଭା କୁବରୀ ଉର ସାଲୁ||13||