चौपाई
ମୁଖ ପ୍ରସନ୍ନ ମନ ରଂଗ ନ ରୋଷୂ| ସବ କର ସବ ବିଧି କରି ପରିତୋଷୂ||
ଚଲେ ବିପିନ ସୁନି ସିଯ ସ ଲାଗୀ| ରହଇ ନ ରାମ ଚରନ ଅନୁରାଗୀ||
ସୁନତହିଂ ଲଖନୁ ଚଲେ ଉଠି ସାଥା| ରହହିଂ ନ ଜତନ କିଏ ରଘୁନାଥା||
ତବ ରଘୁପତି ସବହୀ ସିରୁ ନାଈ| ଚଲେ ସଂଗ ସିଯ ଅରୁ ଲଘୁ ଭାଈ||
ରାମୁ ଲଖନୁ ସିଯ ବନହି ସିଧାଏ| ଗଇଉନ ସଂଗ ନ ପ୍ରାନ ପଠାଏ||
ଯହୁ ସବୁ ଭା ଇନ୍ହ ଆିନ୍ହ ଆଗେଂ| ତଉ ନ ତଜା ତନୁ ଜୀବ ଅଭାଗେଂ||
ମୋହି ନ ଲାଜ ନିଜ ନେହୁ ନିହାରୀ| ରାମ ସରିସ ସୁତ ମୈଂ ମହତାରୀ||
ଜିଐ ମରୈ ଭଲ ଭୂପତି ଜାନା| ମୋର ହୃଦଯ ସତ କୁଲିସ ସମାନା||
दोहा/सोरठा
କୌସଲ୍ଯା କେ ବଚନ ସୁନି ଭରତ ସହିତ ରନିବାସ|
ବ୍ଯାକୁଲ ବିଲପତ ରାଜଗୃହ ମାନହୁସୋକ ନେବାସୁ||166||