चौपाई
ମୋହି ଉପଦେସୁ ଦୀନ୍ହ ଗୁର ନୀକା| ପ୍ରଜା ସଚିବ ସଂମତ ସବହୀ କା||
ମାତୁ ଉଚିତ ଧରି ଆଯସୁ ଦୀନ୍ହା| ଅବସି ସୀସ ଧରି ଚାହଉକୀନ୍ହା||
ଗୁର ପିତୁ ମାତୁ ସ୍ବାମି ହିତ ବାନୀ| ସୁନି ମନ ମୁଦିତ କରିଅ ଭଲି ଜାନୀ||
ଉଚିତ କି ଅନୁଚିତ କିଏବିଚାରୂ| ଧରମୁ ଜାଇ ସିର ପାତକ ଭାରୂ||
ତୁମ୍ହ ତୌ ଦେହୁ ସରଲ ସିଖ ସୋଈ| ଜୋ ଆଚରତ ମୋର ଭଲ ହୋଈ||
ଜଦ୍ଯପି ଯହ ସମୁଝତ ହଉନୀକେଂ| ତଦପି ହୋତ ପରିତୋଷୁ ନ ଜୀ କେଂ||
ଅବ ତୁମ୍ହ ବିନଯ ମୋରି ସୁନି ଲେହୂ| ମୋହି ଅନୁହରତ ସିଖାବନୁ ଦେହୂ||
ଊତରୁ ଦେଉଛମବ ଅପରାଧୂ| ଦୁଖିତ ଦୋଷ ଗୁନ ଗନହିଂ ନ ସାଧୂ||
दोहा/सोरठा
ପିତୁ ସୁରପୁର ସିଯ ରାମୁ ବନ କରନ କହହୁ ମୋହି ରାଜୁ|
ଏହି ତେଂ ଜାନହୁ ମୋର ହିତ କୈ ଆପନ ବଡ଼ କାଜୁ||177||