चौपाई
ରାମ ଭରତ ଗୁନ ଗନତ ସପ୍ରୀତୀ| ନିସି ଦଂପତିହି ପଲକ ସମ ବୀତୀ||
ରାଜ ସମାଜ ପ୍ରାତ ଜୁଗ ଜାଗେ| ନ୍ହାଇ ନ୍ହାଇ ସୁର ପୂଜନ ଲାଗେ||
ଗେ ନହାଇ ଗୁର ପହୀଂ ରଘୁରାଈ| ବଂଦି ଚରନ ବୋଲେ ରୁଖ ପାଈ||
ନାଥ ଭରତୁ ପୁରଜନ ମହତାରୀ| ସୋକ ବିକଲ ବନବାସ ଦୁଖାରୀ||
ସହିତ ସମାଜ ରାଉ ମିଥିଲେସୂ| ବହୁତ ଦିବସ ଭଏ ସହତ କଲେସୂ||
ଉଚିତ ହୋଇ ସୋଇ କୀଜିଅ ନାଥା| ହିତ ସବହୀ କର ରୌରେଂ ହାଥା||
ଅସ କହି ଅତି ସକୁଚେ ରଘୁରାଊ| ମୁନି ପୁଲକେ ଲଖି ସୀଲୁ ସୁଭାଊ||
ତୁମ୍ହ ବିନୁ ରାମ ସକଲ ସୁଖ ସାଜା| ନରକ ସରିସ ଦୁହୁ ରାଜ ସମାଜା||
दोहा/सोरठा
ପ୍ରାନ ପ୍ରାନ କେ ଜୀବ କେ ଜିବ ସୁଖ କେ ସୁଖ ରାମ|
ତୁମ୍ହ ତଜି ତାତ ସୋହାତ ଗୃହ ଜିନ୍ହହି ତିନ୍ହହିଂ ବିଧି ବାମ||290||