चौपाई
ସୁନି ମୁନି ବଚନ ଜନକ ଅନୁରାଗେ| ଲଖି ଗତି ଗ୍ଯାନୁ ବିରାଗୁ ବିରାଗେ||
ସିଥିଲ ସନେହଗୁନତ ମନ ମାହୀଂ| ଆଏ ଇହାକୀନ୍ହ ଭଲ ନାହୀ||
ରାମହି ରାଯକହେଉ ବନ ଜାନା| କୀନ୍ହ ଆପୁ ପ୍ରିଯ ପ୍ରେମ ପ୍ରବାନା||
ହମ ଅବ ବନ ତେଂ ବନହି ପଠାଈ| ପ୍ରମୁଦିତ ଫିରବ ବିବେକ ବଡ଼ାଈ||
ତାପସ ମୁନି ମହିସୁର ସୁନି ଦେଖୀ| ଭଏ ପ୍ରେମ ବସ ବିକଲ ବିସେଷୀ||
ସମଉ ସମୁଝି ଧରି ଧୀରଜୁ ରାଜା| ଚଲେ ଭରତ ପହିଂ ସହିତ ସମାଜା||
ଭରତ ଆଇ ଆଗେଂ ଭଇ ଲୀନ୍ହେ| ଅବସର ସରିସ ସୁଆସନ ଦୀନ୍ହେ||
ତାତ ଭରତ କହ ତେରହୁତି ରାଊ| ତୁମ୍ହହି ବିଦିତ ରଘୁବୀର ସୁଭାଊ||
दोहा/सोरठा
ରାମ ସତ୍ଯବ୍ରତ ଧରମ ରତ ସବ କର ସୀଲୁ ସନେହୁ||
ସଂକଟ ସହତ ସକୋଚ ବସ କହିଅ ଜୋ ଆଯସୁ ଦେହୁ||292||