चौपाई
ଧନ୍ଯ ଜନମୁ ଜଗତୀତଲ ତାସୂ| ପିତହି ପ୍ରମୋଦୁ ଚରିତ ସୁନି ଜାସୂ||
ଚାରି ପଦାରଥ କରତଲ ତାକେଂ| ପ୍ରିଯ ପିତୁ ମାତୁ ପ୍ରାନ ସମ ଜାକେଂ||
ଆଯସୁ ପାଲି ଜନମ ଫଲୁ ପାଈ| ଐହଉବେଗିହିଂ ହୋଉ ରଜାଈ||
ବିଦା ମାତୁ ସନ ଆବଉମାଗୀ| ଚଲିହଉବନହି ବହୁରି ପଗ ଲାଗୀ||
ଅସ କହି ରାମ ଗବନୁ ତବ କୀନ୍ହା| ଭୂପ ସୋକ ବସୁ ଉତରୁ ନ ଦୀନ୍ହା||
ନଗର ବ୍ଯାପି ଗଇ ବାତ ସୁତୀଛୀ| ଛୁଅତ ଚଢ଼ୀ ଜନୁ ସବ ତନ ବୀଛୀ||
ସୁନି ଭଏ ବିକଲ ସକଲ ନର ନାରୀ| ବେଲି ବିଟପ ଜିମି ଦେଖି ଦବାରୀ||
ଜୋ ଜହସୁନଇ ଧୁନଇ ସିରୁ ସୋଈ| ବଡ଼ ବିଷାଦୁ ନହିଂ ଧୀରଜୁ ହୋଈ||
दोहा/सोरठा
ମୁଖ ସୁଖାହିଂ ଲୋଚନ ସ୍ତ୍ରବହି ସୋକୁ ନ ହୃଦଯସମାଇ|
ମନହୁକରୁନ ରସ କଟକଈ ଉତରୀ ଅବଧ ବଜାଇ||46||