चौपाई
ତବ ସୁମଂତ୍ର ନୃପ ବଚନ ସୁନାଏ| କରି ବିନତୀ ରଥ ରାମୁ ଚଢ଼ାଏ||
ଚଢ଼ି ରଥ ସୀଯ ସହିତ ଦୋଉ ଭାଈ| ଚଲେ ହୃଦଯଅବଧହି ସିରୁ ନାଈ||
ଚଲତ ରାମୁ ଲଖି ଅବଧ ଅନାଥା| ବିକଲ ଲୋଗ ସବ ଲାଗେ ସାଥା||
କୃପାସିଂଧୁ ବହୁବିଧି ସମୁଝାବହିଂ| ଫିରହିଂ ପ୍ରେମ ବସ ପୁନି ଫିରି ଆବହିଂ||
ଲାଗତି ଅବଧ ଭଯାବନି ଭାରୀ| ମାନହୁକାଲରାତି ଅିଆରୀ||
ଘୋର ଜଂତୁ ସମ ପୁର ନର ନାରୀ| ଡରପହିଂ ଏକହି ଏକ ନିହାରୀ||
ଘର ମସାନ ପରିଜନ ଜନୁ ଭୂତା| ସୁତ ହିତ ମୀତ ମନହୁଜମଦୂତା||
ବାଗନ୍ହ ବିଟପ ବେଲି କୁମ୍ହିଲାହୀଂ| ସରିତ ସରୋବର ଦେଖି ନ ଜାହୀଂ||
दोहा/सोरठा
ହଯ ଗଯ କୋଟିନ୍ହ କେଲିମୃଗ ପୁରପସୁ ଚାତକ ମୋର|
ପିକ ରଥାଂଗ ସୁକ ସାରିକା ସାରସ ହଂସ ଚକୋର||83||