चौपाई
ପ୍ରଭୁ ବିଲୋକି ସର ସକହିଂ ନ ଡାରୀ| ଥକିତ ଭଈ ରଜନୀଚର ଧାରୀ||
ସଚିବ ବୋଲି ବୋଲେ ଖର ଦୂଷନ| ଯହ କୋଉ ନୃପବାଲକ ନର ଭୂଷନ||
ନାଗ ଅସୁର ସୁର ନର ମୁନି ଜେତେ| ଦେଖେ ଜିତେ ହତେ ହମ କେତେ||
ହମ ଭରି ଜନ୍ମ ସୁନହୁ ସବ ଭାଈ| ଦେଖୀ ନହିଂ ଅସି ସୁଂଦରତାଈ||
ଜଦ୍ଯପି ଭଗିନୀ କୀନ୍ହ କୁରୂପା| ବଧ ଲାଯକ ନହିଂ ପୁରୁଷ ଅନୂପା||
ଦେହୁ ତୁରତ ନିଜ ନାରି ଦୁରାଈ| ଜୀଅତ ଭବନ ଜାହୁ ଦ୍ବୌ ଭାଈ||
ମୋର କହା ତୁମ୍ହ ତାହି ସୁନାବହୁ| ତାସୁ ବଚନ ସୁନି ଆତୁର ଆବହୁ||
ଦୂତନ୍ହ କହା ରାମ ସନ ଜାଈ| ସୁନତ ରାମ ବୋଲେ ମୁସକାଈ||
ହମ ଛତ୍ରୀ ମୃଗଯା ବନ କରହୀଂ| ତୁମ୍ହ ସେ ଖଲ ମୃଗ ଖୌଜତ ଫିରହୀଂ||
ରିପୁ ବଲବଂତ ଦେଖି ନହିଂ ଡରହୀଂ| ଏକ ବାର କାଲହୁ ସନ ଲରହୀଂ||
ଜଦ୍ଯପି ମନୁଜ ଦନୁଜ କୁଲ ଘାଲକ| ମୁନି ପାଲକ ଖଲ ସାଲକ ବାଲକ||
ଜୌଂ ନ ହୋଇ ବଲ ଘର ଫିରି ଜାହୂ| ସମର ବିମୁଖ ମୈଂ ହତଉନ କାହୂ||
ରନ ଚଢ଼ି କରିଅ କପଟ ଚତୁରାଈ| ରିପୁ ପର କୃପା ପରମ କଦରାଈ||
ଦୂତନ୍ହ ଜାଇ ତୁରତ ସବ କହେଊ| ସୁନି ଖର ଦୂଷନ ଉର ଅତି ଦହେଊ||
छंद
ଉର ଦହେଉ କହେଉ କି ଧରହୁ ଧାଏ ବିକଟ ଭଟ ରଜନୀଚରା|
ସର ଚାପ ତୋମର ସକ୍ତି ସୂଲ କୃପାନ ପରିଘ ପରସୁ ଧରା||
ପ୍ରଭୁ କୀନ୍ହ ଧନୁଷ ଟକୋର ପ୍ରଥମ କଠୋର ଘୋର ଭଯାବହା|
ଭଏ ବଧିର ବ୍ଯାକୁଲ ଜାତୁଧାନ ନ ଗ୍ଯାନ ତେହି ଅବସର ରହା||
दोहा/सोरठा
ସାବଧାନ ହୋଇ ଧାଏ ଜାନି ସବଲ ଆରାତି|
ଲାଗେ ବରଷନ ରାମ ପର ଅସ୍ତ୍ର ସସ୍ତ୍ର ବହୁ ଭାି||19(କ)||
ତିନ୍ହ କେ ଆଯୁଧ ତିଲ ସମ କରି କାଟେ ରଘୁବୀର|
ତାନି ସରାସନ ଶ୍ରବନ ଲଗି ପୁନି ଛା଼େ ନିଜ ତୀର||19(ଖ)||