चौपाई
ଚଲେ ରାମ ତ୍ଯାଗା ବନ ସୋଊ| ଅତୁଲିତ ବଲ ନର କେହରି ଦୋଊ||
ବିରହୀ ଇବ ପ୍ରଭୁ କରତ ବିଷାଦା| କହତ କଥା ଅନେକ ସଂବାଦା||
ଲଛିମନ ଦେଖୁ ବିପିନ କଇ ସୋଭା| ଦେଖତ କେହି କର ମନ ନହିଂ ଛୋଭା||
ନାରି ସହିତ ସବ ଖଗ ମୃଗ ବୃଂଦା| ମାନହୁମୋରି କରତ ହହିଂ ନିଂଦା||
ହମହି ଦେଖି ମୃଗ ନିକର ପରାହୀଂ| ମୃଗୀଂ କହହିଂ ତୁମ୍ହ କହଭଯ ନାହୀଂ||
ତୁମ୍ହ ଆନଂଦ କରହୁ ମୃଗ ଜାଏ| କଂଚନ ମୃଗ ଖୋଜନ ଏ ଆଏ||
ସଂଗ ଲାଇ କରିନୀଂ କରି ଲେହୀଂ| ମାନହୁମୋହି ସିଖାବନୁ ଦେହୀଂ||
ସାସ୍ତ୍ର ସୁଚିଂତିତ ପୁନି ପୁନି ଦେଖିଅ| ଭୂପ ସୁସେବିତ ବସ ନହିଂ ଲେଖିଅ||
ରାଖିଅ ନାରି ଜଦପି ଉର ମାହୀଂ| ଜୁବତୀ ସାସ୍ତ୍ର ନୃପତି ବସ ନାହୀଂ||
ଦେଖହୁ ତାତ ବସଂତ ସୁହାବା| ପ୍ରିଯା ହୀନ ମୋହି ଭଯ ଉପଜାବା||
दोहा/सोरठा
ବିରହ ବିକଲ ବଲହୀନ ମୋହି ଜାନେସି ନିପଟ ଅକେଲ|
ସହିତ ବିପିନ ମଧୁକର ଖଗ ମଦନ କୀନ୍ହ ବଗମେଲ||37(କ)||
ଦେଖି ଗଯଉ ଭ୍ରାତା ସହିତ ତାସୁ ଦୂତ ସୁନି ବାତ|
ଡେରା କୀନ୍ହେଉ ମନହୁତବ କଟକୁ ହଟକି ମନଜାତ||37(ଖ)||