चौपाई
ବିଟପ ବିସାଲ ଲତା ଅରୁଝାନୀ| ବିବିଧ ବିତାନ ଦିଏ ଜନୁ ତାନୀ||
କଦଲି ତାଲ ବର ଧୁଜା ପତାକା| ଦୈଖି ନ ମୋହ ଧୀର ମନ ଜାକା||
ବିବିଧ ଭାି ଫୂଲେ ତରୁ ନାନା| ଜନୁ ବାନୈତ ବନେ ବହୁ ବାନା||
କହୁକହୁସୁନ୍ଦର ବିଟପ ସୁହାଏ| ଜନୁ ଭଟ ବିଲଗ ବିଲଗ ହୋଇ ଛାଏ||
କୂଜତ ପିକ ମାନହୁଗଜ ମାତେ| ଢେକ ମହୋଖ ଊ ବିସରାତେ||
ମୋର ଚକୋର କୀର ବର ବାଜୀ| ପାରାବତ ମରାଲ ସବ ତାଜୀ||
ତୀତିର ଲାବକ ପଦଚର ଜୂଥା| ବରନି ନ ଜାଇ ମନୋଜ ବରୁଥା||
ରଥ ଗିରି ସିଲା ଦୁଂଦୁଭୀ ଝରନା| ଚାତକ ବଂଦୀ ଗୁନ ଗନ ବରନା||
ମଧୁକର ମୁଖର ଭେରି ସହନାଈ| ତ୍ରିବିଧ ବଯାରି ବସୀଠୀଂ ଆଈ||
ଚତୁରଂଗିନୀ ସେନ ସ ଲୀନ୍ହେଂ| ବିଚରତ ସବହି ଚୁନୌତୀ ଦୀନ୍ହେଂ||
ଲଛିମନ ଦେଖତ କାମ ଅନୀକା| ରହହିଂ ଧୀର ତିନ୍ହ କୈ ଜଗ ଲୀକା||
ଏହି କେଂ ଏକ ପରମ ବଲ ନାରୀ| ତେହି ତେଂ ଉବର ସୁଭଟ ସୋଇ ଭାରୀ||
दोहा/सोरठा
ତାତ ତୀନି ଅତି ପ୍ରବଲ ଖଲ କାମ କ୍ରୋଧ ଅରୁ ଲୋଭ|
ମୁନି ବିଗ୍ଯାନ ଧାମ ମନ କରହିଂ ନିମିଷ ମହୁଛୋଭ||38(କ)||
ଲୋଭ କେଂ ଇଚ୍ଛା ଦଂଭ ବଲ କାମ କେଂ କେବଲ ନାରି|
କ୍ରୋଧ କେ ପରୁଷ ବଚନ ବଲ ମୁନିବର କହହିଂ ବିଚାରି||38(ଖ)||