चौपाई
ଅତି ପ୍ରସନ୍ନ ରଘୁନାଥହି ଜାନୀ| ପୁନି ନାରଦ ବୋଲେ ମୃଦୁ ବାନୀ||
ରାମ ଜବହିଂ ପ୍ରେରେଉ ନିଜ ମାଯା| ମୋହେହୁ ମୋହି ସୁନହୁ ରଘୁରାଯା||
ତବ ବିବାହ ମୈଂ ଚାହଉକୀନ୍ହା| ପ୍ରଭୁ କେହି କାରନ କରୈ ନ ଦୀନ୍ହା||
ସୁନୁ ମୁନି ତୋହି କହଉସହରୋସା| ଭଜହିଂ ଜେ ମୋହି ତଜି ସକଲ ଭରୋସା||
କରଉସଦା ତିନ୍ହ କୈ ରଖବାରୀ| ଜିମି ବାଲକ ରାଖଇ ମହତାରୀ||
ଗହ ସିସୁ ବଚ୍ଛ ଅନଲ ଅହି ଧାଈ| ତହରାଖଇ ଜନନୀ ଅରଗାଈ||
ପ୍ରୌଢ଼ ଭଏତେହି ସୁତ ପର ମାତା| ପ୍ରୀତି କରଇ ନହିଂ ପାଛିଲି ବାତା||
ମୋରେ ପ୍ରୌଢ଼ ତନଯ ସମ ଗ୍ଯାନୀ| ବାଲକ ସୁତ ସମ ଦାସ ଅମାନୀ||
ଜନହି ମୋର ବଲ ନିଜ ବଲ ତାହୀ| ଦୁହୁ କହକାମ କ୍ରୋଧ ରିପୁ ଆହୀ||
ଯହ ବିଚାରି ପଂଡିତ ମୋହି ଭଜହୀଂ| ପାଏହୁଗ୍ଯାନ ଭଗତି ନହିଂ ତଜହୀଂ||
दोहा/सोरठा
କାମ କ୍ରୋଧ ଲୋଭାଦି ମଦ ପ୍ରବଲ ମୋହ କୈ ଧାରି|
ତିନ୍ହ ମହଅତି ଦାରୁନ ଦୁଖଦ ମାଯାରୂପୀ ନାରି||43||