चौपाई
ବରଷା ଗତ ନିର୍ମଲ ରିତୁ ଆଈ| ସୁଧି ନ ତାତ ସୀତା କୈ ପାଈ||
ଏକ ବାର କୈସେହୁସୁଧି ଜାନୌଂ| କାଲହୁ ଜୀତ ନିମିଷ ମହୁଆନୌଂ||
କତହୁରହଉ ଜୌଂ ଜୀବତି ହୋଈ| ତାତ ଜତନ କରି ଆନେଉସୋଈ||
ସୁଗ୍ରୀବହୁସୁଧି ମୋରି ବିସାରୀ| ପାବା ରାଜ କୋସ ପୁର ନାରୀ||
ଜେହିଂ ସାଯକ ମାରା ମୈଂ ବାଲୀ| ତେହିଂ ସର ହତୌଂ ମୂଢ଼ କହକାଲୀ||
ଜାସୁ କୃପାଛୂଟହୀଂ ମଦ ମୋହା| ତା କହୁଉମା କି ସପନେହୁକୋହା||
ଜାନହିଂ ଯହ ଚରିତ୍ର ମୁନି ଗ୍ଯାନୀ| ଜିନ୍ହ ରଘୁବୀର ଚରନ ରତି ମାନୀ||
ଲଛିମନ କ୍ରୋଧବଂତ ପ୍ରଭୁ ଜାନା| ଧନୁଷ ଚଢ଼ାଇ ଗହେ କର ବାନା||

छंद
ସୋ ନଯନ ଗୋଚର ଜାସୁ ଗୁନ ନିତ ନେତି କହି ଶ୍ରୁତି ଗାବହୀଂ|
ଜିତି ପବନ ମନ ଗୋ ନିରସ କରି ମୁନି ଧ୍ଯାନ କବହୁ ପାବହୀଂ||
ମୋହି ଜାନି ଅତି ଅଭିମାନ ବସ ପ୍ରଭୁ କହେଉ ରାଖୁ ସରୀରହୀ|
ଅସ କବନ ସଠ ହଠି କାଟି ସୁରତରୁ ବାରି କରିହି ବବୂରହୀ||1||
ଅବ ନାଥ କରି କରୁନା ବିଲୋକହୁ ଦେହୁ ଜୋ ବର ମାଗଊ
ଜେହିଂ ଜୋନି ଜନ୍ମୌଂ କର୍ମ ବସ ତହରାମ ପଦ ଅନୁରାଗଊ|
ଯହ ତନଯ ମମ ସମ ବିନଯ ବଲ କଲ୍ଯାନପ୍ରଦ ପ୍ରଭୁ ଲୀଜିଐ|
ଗହି ବାହସୁର ନର ନାହ ଆପନ ଦାସ ଅଂଗଦ କୀଜିଐ||2||

दोहा/सोरठा
ତବ ଅନୁଜହି ସମୁଝାବା ରଘୁପତି କରୁନା ସୀଂବ||
ଭଯ ଦେଖାଇ ଲୈ ଆବହୁ ତାତ ସଖା ସୁଗ୍ରୀବ||18||