चौपाई
ଜରତ ବିଲୋକେଉଜବହିଂ କପାଲା| ବିଧି କେ ଲିଖେ ଅଂକ ନିଜ ଭାଲା||
ନର କେଂ କର ଆପନ ବଧ ବାୀ| ହସେଉଜାନି ବିଧି ଗିରା ଅସାୀ||
ସୋଉ ମନ ସମୁଝି ତ୍ରାସ ନହିଂ ମୋରେଂ| ଲିଖା ବିରଂଚି ଜରଠ ମତି ଭୋରେଂ||
ଆନ ବୀର ବଲ ସଠ ମମ ଆଗେଂ| ପୁନି ପୁନି କହସି ଲାଜ ପତି ତ୍ଯାଗେ||
କହ ଅଂଗଦ ସଲଜ୍ଜ ଜଗ ମାହୀଂ| ରାବନ ତୋହି ସମାନ କୋଉ ନାହୀଂ||
ଲାଜବଂତ ତବ ସହଜ ସୁଭାଊ| ନିଜ ମୁଖ ନିଜ ଗୁନ କହସି ନ କାଊ||
ସିର ଅରୁ ସୈଲ କଥା ଚିତ ରହୀ| ତାତେ ବାର ବୀସ ତୈଂ କହୀ||
ସୋ ଭୁଜବଲ ରାଖେଉ ଉର ଘାଲୀ| ଜୀତେହୁ ସହସବାହୁ ବଲି ବାଲୀ||
ସୁନୁ ମତିମଂଦ ଦେହି ଅବ ପୂରା| କାଟେଂ ସୀସ କି ହୋଇଅ ସୂରା||
ଇଂଦ୍ରଜାଲି କହୁ କହିଅ ନ ବୀରା| କାଟଇ ନିଜ କର ସକଲ ସରୀରା||
दोहा/सोरठा
ଜରହିଂ ପତଂଗ ମୋହ ବସ ଭାର ବହହିଂ ଖର ବୃଂଦ|
ତେ ନହିଂ ସୂର କହାବହିଂ ସମୁଝି ଦେଖୁ ମତିମଂଦ||29||