चौपाई
ଜବ ତେହିଂ କୀନ୍ହ ରାମ କୈ ନିଂଦା| କ୍ରୋଧବଂତ ଅତି ଭଯଉ କପିଂଦା||
ହରି ହର ନିଂଦା ସୁନଇ ଜୋ କାନା| ହୋଇ ପାପ ଗୋଘାତ ସମାନା||
କଟକଟାନ କପିକୁଂଜର ଭାରୀ| ଦୁହୁ ଭୁଜଦଂଡ ତମକି ମହି ମାରୀ||
ଡୋଲତ ଧରନି ସଭାସଦ ଖସେ| ଚଲେ ଭାଜି ଭଯ ମାରୁତ ଗ୍ରସେ||
ଗିରତ ସାରି ଉଠା ଦସକଂଧର| ଭୂତଲ ପରେ ମୁକୁଟ ଅତି ସୁଂଦର||
କଛୁ ତେହିଂ ଲୈ ନିଜ ସିରନ୍ହି ସାରେ| କଛୁ ଅଂଗଦ ପ୍ରଭୁ ପାସ ପବାରେ||
ଆବତ ମୁକୁଟ ଦେଖି କପି ଭାଗେ| ଦିନହୀଂ ଲୂକ ପରନ ବିଧି ଲାଗେ||
କୀ ରାବନ କରି କୋପ ଚଲାଏ| କୁଲିସ ଚାରି ଆବତ ଅତି ଧାଏ||
କହ ପ୍ରଭୁ ହି ଜନି ହୃଦଯଡେରାହୂ| ଲୂକ ନ ଅସନି କେତୁ ନହିଂ ରାହୂ||
ଏ କିରୀଟ ଦସକଂଧର କେରେ| ଆବତ ବାଲିତନଯ କେ ପ୍ରେରେ||
दोहा/सोरठा
ତରକି ପବନସୁତ କର ଗହେ ଆନି ଧରେ ପ୍ରଭୁ ପାସ|
କୌତୁକ ଦେଖହିଂ ଭାଲୁ କପି ଦିନକର ସରିସ ପ୍ରକାସ||32(କ)||
ଉହାସକୋପି ଦସାନନ ସବ ସନ କହତ ରିସାଇ|
ଧରହୁ କପିହି ଧରି ମାରହୁ ସୁନି ଅଂଗଦ ମୁସୁକାଇ||32(ଖ)||