चौपाई
ପ୍ରଭୁ ଛନ ମହୁମାଯା ସବ କାଟୀ| ଜିମି ରବି ଉଏଜାହିଂ ତମ ଫାଟୀ||
ରାବନୁ ଏକୁ ଦେଖି ସୁର ହରଷେ| ଫିରେ ସୁମନ ବହୁ ପ୍ରଭୁ ପର ବରଷେ||
ଭୁଜ ଉଠାଇ ରଘୁପତି କପି ଫେରେ| ଫିରେ ଏକ ଏକନ୍ହ ତବ ଟେରେ||
ପ୍ରଭୁ ବଲୁ ପାଇ ଭାଲୁ କପି ଧାଏ| ତରଲ ତମକି ସଂଜୁଗ ମହି ଆଏ||
ଅସ୍ତୁତି କରତ ଦେବତନ୍ହି ଦେଖେଂ| ଭଯଉଏକ ମୈଂ ଇନ୍ହ କେ ଲେଖେଂ||
ସଠହୁ ସଦା ତୁମ୍ହ ମୋର ମରାଯଲ| ଅସ କହି କୋପି ଗଗନ ପର ଧାଯଲ||
ହାହାକାର କରତ ସୁର ଭାଗେ| ଖଲହୁ ଜାହୁ କହମୋରେଂ ଆଗେ||
ଦେଖି ବିକଲ ସୁର ଅଂଗଦ ଧାଯୋ| କୂଦି ଚରନ ଗହି ଭୂମି ଗିରାଯୋ||
छंद
ଧରି କୁଧର ଖଂଡ ପ୍ରଚଂଡ କର୍କଟ ଭାଲୁ ଗଢ଼ ପର ଡାରହୀଂ|
ଝପଟହିଂ ଚରନ ଗହି ପଟକି ମହି ଭଜି ଚଲତ ବହୁରି ପଚାରହୀଂ||
ଅତି ତରଲ ତରୁନ ପ୍ରତାପ ତରପହିଂ ତମକି ଗଢ଼ ଚଢ଼ି ଚଢ଼ି ଗଏ|
କପି ଭାଲୁ ଚଢ଼ି ମଂଦିରନ୍ହ ଜହତହରାମ ଜସୁ ଗାବତ ଭଏ||
ଢାହେ ମହୀଧର ସିଖର କୋଟିନ୍ହ ବିବିଧ ବିଧି ଗୋଲା ଚଲେ|
ଘହରାତ ଜିମି ପବିପାତ ଗର୍ଜତ ଜନୁ ପ୍ରଲଯ କେ ବାଦଲେ||
ମର୍କଟ ବିକଟ ଭଟ ଜୁଟତ କଟତ ନ ଲଟତ ତନ ଜର୍ଜର ଭଏ|
ଗହି ସୈଲ ତେହି ଗଢ଼ ପର ଚଲାବହିଂ ଜହସୋ ତହନିସିଚର ହଏ||
ସଂଗ୍ରାମ ଭୂମି ବିରାଜ ରଘୁପତି ଅତୁଲ ବଲ କୋସଲ ଧନୀ|
ଶ୍ରମ ବିଂଦୁ ମୁଖ ରାଜୀବ ଲୋଚନ ଅରୁନ ତନ ସୋନିତ କନୀ||
ଭୁଜ ଜୁଗଲ ଫେରତ ସର ସରାସନ ଭାଲୁ କପି ଚହୁ ଦିସି ବନେ|
କହ ଦାସ ତୁଲସୀ କହି ନ ସକ ଛବି ସେଷ ଜେହି ଆନନ ଘନେ||
ଅତି ଗର୍ବ ଗନଇ ନ ସଗୁନ ଅସଗୁନ ସ୍ତ୍ରବହିଂ ଆଯୁଧ ହାଥ ତେ|
ଭଟ ଗିରତ ରଥ ତେ ବାଜି ଗଜ ଚିକ୍କରତ ଭାଜହିଂ ସାଥ ତେ||
ଗୋମାଯ ଗୀଧ କରାଲ ଖର ରବ ସ୍ବାନ ବୋଲହିଂ ଅତି ଘନେ|
ଜନୁ କାଲଦୂତ ଉଲୂକ ବୋଲହିଂ ବଚନ ପରମ ଭଯାବନେ||
ଧାଏ ବିସାଲ କରାଲ ମର୍କଟ ଭାଲୁ କାଲ ସମାନ ତେ|
ମାନହୁସପଚ୍ଛ ଉଡ଼ାହିଂ ଭୂଧର ବୃଂଦ ନାନା ବାନ ତେ||
ନଖ ଦସନ ସୈଲ ମହାଦ୍ରୁମାଯୁଧ ସବଲ ସଂକ ନ ମାନହୀଂ|
ଜଯ ରାମ ରାବନ ମତ୍ତ ଗଜ ମୃଗରାଜ ସୁଜସୁ ବଖାନହୀଂ||
କ୍ରୁଦ୍ଧେ କୃତାଂତ ସମାନ କପି ତନ ସ୍ତ୍ରବତ ସୋନିତ ରାଜହୀଂ|
ମର୍ଦହିଂ ନିସାଚର କଟକ ଭଟ ବଲବଂତ ଘନ ଜିମି ଗାଜହୀଂ||
ମାରହିଂ ଚପେଟନ୍ହି ଡାଟି ଦାତନ୍ହ କାଟି ଲାତନ୍ହ ମୀଜହୀଂ|
ଚିକ୍କରହିଂ ମର୍କଟ ଭାଲୁ ଛଲ ବଲ କରହିଂ ଜେହିଂ ଖଲ ଛୀଜହୀଂ||
ଧରି ଗାଲ ଫାରହିଂ ଉର ବିଦାରହିଂ ଗଲ ଅାବରି ମେଲହୀଂ|
ପ୍ରହଲାଦପତି ଜନୁ ବିବିଧ ତନୁ ଧରି ସମର ଅଂଗନ ଖେଲହୀଂ||
ଧରୁ ମାରୁ କାଟୁ ପଛାରୁ ଘୋର ଗିରା ଗଗନ ମହି ଭରି ରହୀ|
ଜଯ ରାମ ଜୋ ତୃନ ତେ କୁଲିସ କର କୁଲିସ ତେ କର ତୃନ ସହୀ||
ସଂଧାନି ଧନୁ ସର ନିକର ଛାଡ଼େସି ଉରଗ ଜିମି ଉଡ଼ି ଲାଗହୀଂ|
ରହେ ପୂରି ସର ଧରନୀ ଗଗନ ଦିସି ବିଦସି କହକପି ଭାଗହୀଂ||
ଭଯୋ ଅତି କୋଲାହଲ ବିକଲ କପି ଦଲ ଭାଲୁ ବୋଲହିଂ ଆତୁରେ|
ରଘୁବୀର କରୁନା ସିଂଧୁ ଆରତ ବଂଧୁ ଜନ ରଚ୍ଛକ ହରେ||
ସୋ ବ୍ରହ୍ମ ଦତ୍ତ ପ୍ରଚଂଡ ସକ୍ତି ଅନଂତ ଉର ଲାଗୀ ସହୀ|
ପର୍ଯୋ ବୀର ବିକଲ ଉଠାବ ଦସମୁଖ ଅତୁଲ ବଲ ମହିମା ରହୀ||
ବ୍ରହ୍ମାଂଡ ଭବନ ବିରାଜ ଜାକେଂ ଏକ ସିର ଜିମି ରଜ କନୀ|
ତେହି ଚହ ଉଠାବନ ମୂଢ଼ ରାବନ ଜାନ ନହିଂ ତ୍ରିଭୁଅନ ଧନୀ||
ଆତୁର ବହୋରି ବିଭଂଜି ସ୍ଯଂଦନ ସୂତ ହତି ବ୍ଯାକୁଲ କିଯୋ|
ଗିର୍ ଯୋ ଧରନି ଦସକଂଧର ବିକଲତର ବାନ ସତ ବେଧ୍ଯୋ ହିଯୋ||
ସାରଥୀ ଦୂସର ଘାଲି ରଥ ତେହି ତୁରତ ଲଂକା ଲୈ ଗଯୋ|
ରଘୁବୀର ବଂଧୁ ପ୍ରତାପ ପୁଂଜ ବହୋରି ପ୍ରଭୁ ଚରନନ୍ହି ନଯୋ||
ନହିଂ ଚିତବ ଜବ କରି କୋପ କପି ଗହି ଦସନ ଲାତନ୍ହ ମାରହୀଂ|
ଧରି କେସ ନାରି ନିକାରି ବାହେର ତେତିଦୀନ ପୁକାରହୀଂ||
ତବ ଉଠେଉ କ୍ରୁଦ୍ଧ କୃତାଂତ ସମ ଗହି ଚରନ ବାନର ଡାରଈ|
ଏହି ବୀଚ କପିନ୍ହ ବିଧଂସ କୃତ ମଖ ଦେଖି ମନ ମହୁହାରଈ||
ସାରଂଗ କର ସୁଂଦର ନିଷଂଗ ସିଲୀମୁଖାକର କଟି କସ୍ଯୋ|
ଭୁଜଦଂଡ ପୀନ ମନୋହରାଯତ ଉର ଧରାସୁର ପଦ ଲସ୍ଯୋ||
କହ ଦାସ ତୁଲସୀ ଜବହିଂ ପ୍ରଭୁ ସର ଚାପ କର ଫେରନ ଲଗେ|
ବ୍ରହ୍ମାଂଡ ଦିଗ୍ଗଜ କମଠ ଅହି ମହି ସିଂଧୁ ଭୂଧର ଡଗମଗେ||
କାଦର ଭଯଂକର ରୁଧିର ସରିତା ଚଲୀ ପରମ ଅପାବନୀ|
ଦୋଉ କୂଲ ଦଲ ରଥ ରେତ ଚକ୍ର ଅବର୍ତ ବହତି ଭଯାବନୀ||
ଜଲ ଜଂତୁଗଜ ପଦଚର ତୁରଗ ଖର ବିବିଧ ବାହନ କୋ ଗନେ|
ସର ସକ୍ତି ତୋମର ସର୍ପ ଚାପ ତରଂଗ ଚର୍ମ କମଠ ଘନେ||
ବୋଲ୍ଲହିଂ ଜୋ ଜଯ ଜଯ ମୁଂଡ ରୁଂଡ ପ୍ରଚଂଡ ସିର ବିନୁ ଧାବହୀଂ|
ଖପ୍ପରିନ୍ହ ଖଗ୍ଗ ଅଲୁଜ୍ଝି ଜୁଜ୍ଝହିଂ ସୁଭଟ ଭଟନ୍ହ ଢହାବହୀଂ||
ବାନର ନିସାଚର ନିକର ମର୍ଦହିଂ ରାମ ବଲ ଦର୍ପିତ ଭଏ|
ସଂଗ୍ରାମ ଅଂଗନ ସୁଭଟ ସୋବହିଂ ରାମ ସର ନିକରନ୍ହି ହଏ||
ବହୁ ରାମ ଲଛିମନ ଦେଖି ମର୍କଟ ଭାଲୁ ମନ ଅତି ଅପଡରେ|
ଜନୁ ଚିତ୍ର ଲିଖିତ ସମେତ ଲଛିମନ ଜହସୋ ତହଚିତବହିଂ ଖରେ||
ନିଜ ସେନ ଚକିତ ବିଲୋକି ହି ସର ଚାପ ସଜି କୋସଲ ଧନୀ|
ମାଯା ହରୀ ହରି ନିମିଷ ମହୁହରଷୀ ସକଲ ମର୍କଟ ଅନୀ||
ଜନି ଜଲ୍ପନା କରି ସୁଜସୁ ନାସହି ନୀତି ସୁନହି କରହି ଛମା|
ସଂସାର ମହପୂରୁଷ ତ୍ରିବିଧ ପାଟଲ ରସାଲ ପନସ ସମା||
ଏକ ସୁମନପ୍ରଦ ଏକ ସୁମନ ଫଲ ଏକ ଫଲଇ କେବଲ ଲାଗହୀଂ|
ଏକ କହହିଂ କହହିଂ କରହିଂ ଅପର ଏକ କରହିଂ କହତ ନ ବାଗହୀଂ||
ଭଏ କ୍ରୁଦ୍ଧ ଜୁଦ୍ଧ ବିରୁଦ୍ଧ ରଘୁପତି ତ୍ରୋନ ସାଯକ କସମସେ|
କୋଦଂଡ ଧୁନି ଅତି ଚଂଡ ସୁନି ମନୁଜାଦ ସବ ମାରୁତ ଗ୍ରସେ||
ମୋଦରୀ ଉର କଂପ କଂପତି କମଠ ଭୂ ଭୂଧର ତ୍ରସେ|
ଚିକ୍କରହିଂ ଦିଗ୍ଗଜ ଦସନ ଗହି ମହି ଦେଖି କୌତୁକ ସୁର ହେ||
ଜନୁ ରାହୁ କେତୁ ଅନେକ ନଭ ପଥ ସ୍ତ୍ରବତ ସୋନିତ ଧାବହୀଂ|
ରଘୁବୀର ତୀର ପ୍ରଚଂଡ ଲାଗହିଂ ଭୂମି ଗିରନ ନ ପାବହୀଂ||
ଏକ ଏକ ସର ସିର ନିକର ଛେଦେ ନଭ ଉଡ଼ତ ଇମି ସୋହହୀଂ|
ଜନୁ କୋପି ଦିନକର କର ନିକର ଜହତହବିଧୁଂତୁଦ ପୋହହୀଂ||
କହରାମୁ କହି ସିର ନିକର ଧାଏ ଦେଖି ମର୍କଟ ଭଜି ଚଲେ|
ସଂଧାନି ଧନୁ ରଘୁବଂସମନି ହି ସରନ୍ହି ସିର ବେଧେ ଭଲେ||
ସିର ମାଲିକା କର କାଲିକା ଗହି ବୃଂଦ ବୃଂଦନ୍ହି ବହୁ ମିଲୀଂ|
କରି ରୁଧିର ସରି ମଜ୍ଜନୁ ମନହୁସଂଗ୍ରାମ ବଟ ପୂଜନ ଚଲୀଂ||
ଉର ମାଝ ଗଦା ପ୍ରହାର ଘୋର କଠୋର ଲାଗତ ମହି ପର୍ ଯୋ|
ଦସ ବଦନ ସୋନିତ ସ୍ତ୍ରବତ ପୁନି ସଂଭାରି ଧାଯୋ ରିସ ଭର୍ ଯୋ||
ଦ୍ବୌ ଭିରେ ଅତିବଲ ମଲ୍ଲଜୁଦ୍ଧ ବିରୁଦ୍ଧ ଏକୁ ଏକହି ହନୈ|
ରଘୁବୀର ବଲ ଦର୍ପିତ ବିଭୀଷନୁ ଘାଲି ନହିଂ ତା କହୁଗନୈ||
ସଂଭାରି ଶ୍ରୀରଘୁବୀର ଧୀର ପଚାରି କପି ରାବନୁ ହନ୍ଯୋ|
ମହି ପରତ ପୁନି ଉଠି ଲରତ ଦେବନ୍ହ ଜୁଗଲ କହୁଜଯ ଜଯ ଭନ୍ଯୋ||
ହନୁମଂତ ସଂକଟ ଦେଖି ମର୍କଟ ଭାଲୁ କ୍ରୋଧାତୁର ଚଲେ|
ରନ ମତ୍ତ ରାବନ ସକଲ ସୁଭଟ ପ୍ରଚଂଡ ଭୁଜ ବଲ ଦଲମଲେ||
ଜାନା ପ୍ରତାପ ତେ ରହେ ନିର୍ଭଯ କପିନ୍ହ ରିପୁ ମାନେ ଫୁରେ|
ଚଲେ ବିଚଲି ମର୍କଟ ଭାଲୁ ସକଲ କୃପାଲ ପାହି ଭଯାତୁରେ||
ହନୁମଂତ ଅଂଗଦ ନୀଲ ନଲ ଅତିବଲ ଲରତ ରନ ବାୁରେ|
ମର୍ଦହିଂ ଦସାନନ କୋଟି କୋଟିନ୍ହ କପଟ ଭୂ ଭଟ ଅଂକୁରେ||
ଗହି ଭୂମି ପାର୍ ଯୋ ଲାତ ମାର୍ ଯୋ ବାଲିସୁତ ପ୍ରଭୁ ପହିଂ ଗଯୋ|
ସଂଭାରି ଉଠି ଦସକଂଠ ଘୋର କଠୋର ରବ ଗର୍ଜତ ଭଯୋ||
କରି ଦାପ ଚାପ ଚଢ଼ାଇ ଦସ ସଂଧାନି ସର ବହୁ ବରଷଈ|
କିଏ ସକଲ ଭଟ ଘାଯଲ ଭଯାକୁଲ ଦେଖି ନିଜ ବଲ ହରଷଈ||
दोहा/सोरठा
ତବ ରଘୁପତି ରାବନ କେ ସୀସ ଭୁଜା ସର ଚାପ|
କାଟେ ବହୁତ ବଢ଼େ ପୁନି ଜିମି ତୀରଥ କର ପାପ| 97||