श्लोक
କେକୀକଣ୍ଠାଭନୀଲଂ ସୁରବରବିଲସଦ୍ବିପ୍ରପାଦାବ୍ଜଚିହ୍ନଂ
ଶୋଭାଢ୍ଯଂ ପୀତବସ୍ତ୍ରଂ ସରସିଜନଯନଂ ସର୍ବଦା ସୁପ୍ରସନ୍ନମ୍|
ପାଣୌ ନାରାଚଚାପଂ କପିନିକରଯୁତଂ ବନ୍ଧୁନା ସେବ୍ଯମାନଂ
ନୌମୀଡ୍ଯଂ ଜାନକୀଶଂ ରଘୁବରମନିଶଂ ପୁଷ୍ପକାରୂଢରାମମ୍||1||
କୋସଲେନ୍ଦ୍ରପଦକଞ୍ଜମଞ୍ଜୁଲୌ କୋମଲାବଜମହେଶବନ୍ଦିତୌ|
ଜାନକୀକରସରୋଜଲାଲିତୌ ଚିନ୍ତକସ୍ଯ ମନଭୃଙ୍ଗସଡ୍ଗିନୌ||2||
କୁନ୍ଦଇନ୍ଦୁଦରଗୌରସୁନ୍ଦରଂ ଅମ୍ବିକାପତିମଭୀଷ୍ଟସିଦ୍ଧିଦମ୍|
କାରୁଣୀକକଲକଞ୍ଜଲୋଚନଂ ନୌମି ଶଂକରମନଂଗମୋଚନମ୍||3||
दोहा/सोरठा
ରହା ଏକ ଦିନ ଅବଧି କର ଅତି ଆରତ ପୁର ଲୋଗ|
ଜହତହସୋଚହିଂ ନାରି ନର କୃସ ତନ ରାମ ବିଯୋଗ||
ସଗୁନ ହୋହିଂ ସୁଂଦର ସକଲ ମନ ପ୍ରସନ୍ନ ସବ କେର|
ପ୍ରଭୁ ଆଗବନ ଜନାବ ଜନୁ ନଗର ରମ୍ଯ ଚହୁଫେର||
କୌସଲ୍ଯାଦି ମାତୁ ସବ ମନ ଅନଂଦ ଅସ ହୋଇ|
ଆଯଉ ପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀ ଅନୁଜ ଜୁତ କହନ ଚହତ ଅବ କୋଇ||
ଭରତ ନଯନ ଭୁଜ ଦଚ୍ଛିନ ଫରକତ ବାରହିଂ ବାର|
ଜାନି ସଗୁନ ମନ ହରଷ ଅତି ଲାଗେ କରନ ବିଚାର||