चौपाई
ତବ ମୁନିଷ ରଘୁପତି ଗୁନ ଗାଥା| କହେ କଛୁକ ସାଦର ଖଗନାଥା||
ବ୍ରହ୍ମଗ୍ଯାନ ରତ ମୁନି ବିଗ୍ଯାନି| ମୋହି ପରମ ଅଧିକାରୀ ଜାନୀ||
ଲାଗେ କରନ ବ୍ରହ୍ମ ଉପଦେସା| ଅଜ ଅଦ୍ବେତ ଅଗୁନ ହୃଦଯେସା||
ଅକଲ ଅନୀହ ଅନାମ ଅରୁପା| ଅନୁଭବ ଗମ୍ଯ ଅଖଂଡ ଅନୂପା||
ମନ ଗୋତୀତ ଅମଲ ଅବିନାସୀ| ନିର୍ବିକାର ନିରବଧି ସୁଖ ରାସୀ||
ସୋ ତୈଂ ତାହି ତୋହି ନହିଂ ଭେଦା| ବାରି ବୀଚି ଇବ ଗାବହି ବେଦା||
ବିବିଧ ଭାି ମୋହି ମୁନି ସମୁଝାବା| ନିର୍ଗୁନ ମତ ମମ ହୃଦଯନ ଆବା||
ପୁନି ମୈଂ କହେଉନାଇ ପଦ ସୀସା| ସଗୁନ ଉପାସନ କହହୁ ମୁନୀସା||
ରାମ ଭଗତି ଜଲ ମମ ମନ ମୀନା| କିମି ବିଲଗାଇ ମୁନୀସ ପ୍ରବୀନା||
ସୋଇ ଉପଦେସ କହହୁ କରି ଦାଯା| ନିଜ ନଯନନ୍ହି ଦେଖୌଂ ରଘୁରାଯା||
ଭରି ଲୋଚନ ବିଲୋକି ଅବଧେସା| ତବ ସୁନିହଉନିର୍ଗୁନ ଉପଦେସା||
ମୁନି ପୁନି କହି ହରିକଥା ଅନୂପା| ଖଂଡି ସଗୁନ ମତ ଅଗୁନ ନିରୂପା||
ତବ ମୈଂ ନିର୍ଗୁନ ମତ କର ଦୂରୀ| ସଗୁନ ନିରୂପଉକରି ହଠ ଭୂରୀ||
ଉତ୍ତର ପ୍ରତିଉତ୍ତର ମୈଂ କୀନ୍ହା| ମୁନି ତନ ଭଏ କ୍ରୋଧ କେ ଚୀନ୍ହା||
ସୁନୁ ପ୍ରଭୁ ବହୁତ ଅବଗ୍ଯା କିଏ ଉପଜ କ୍ରୋଧ ଗ୍ଯାନିନ୍ହ କେ ହିଏ|
ଅତି ସଂଘରଷନ ଜୌଂ କର କୋଈ| ଅନଲ ପ୍ରଗଟ ଚଂଦନ ତେ ହୋଈ||
दोहा/सोरठा
-ବାରଂବାର ସକୋପ ମୁନି କରଇ ନିରୁପନ ଗ୍ଯାନ|
ମୈଂ ଅପନେଂ ମନ ବୈଠ ତବ କରଉବିବିଧ ଅନୁମାନ||111(କ)||
କ୍ରୋଧ କି ଦ୍ବେତବୁଦ୍ଧି ବିନୁ ଦ୍ବୈତ କି ବିନୁ ଅଗ୍ଯାନ|
ମାଯାବସ ପରିଛିନ୍ନ ଜଡ଼ ଜୀବ କି ଈସ ସମାନ||111(ଖ)||