चौपाई
ସୋହମସ୍ମି ଇତି ବୃତ୍ତି ଅଖଂଡା| ଦୀପ ସିଖା ସୋଇ ପରମ ପ୍ରଚଂଡା||
ଆତମ ଅନୁଭବ ସୁଖ ସୁପ୍ରକାସା| ତବ ଭବ ମୂଲ ଭେଦ ଭ୍ରମ ନାସା||
ପ୍ରବଲ ଅବିଦ୍ଯା କର ପରିବାରା| ମୋହ ଆଦି ତମ ମିଟଇ ଅପାରା||
ତବ ସୋଇ ବୁଦ୍ଧି ପାଇ ଉିଆରା| ଉର ଗୃହବୈଠି ଗ୍ରଂଥି ନିରୁଆରା||
ଛୋରନ ଗ୍ରଂଥି ପାବ ଜୌଂ ସୋଈ| ତବ ଯହ ଜୀବ କୃତାରଥ ହୋଈ||
ଛୋରତ ଗ୍ରଂଥି ଜାନି ଖଗରାଯା| ବିଘ୍ନ ଅନେକ କରଇ ତବ ମାଯା||
ରିଦ୍ଧି ସିଦ୍ଧି ପ୍ରେରଇ ବହୁ ଭାଈ| ବୁଦ୍ଧହି ଲୋଭ ଦିଖାବହିଂ ଆଈ||
କଲ ବଲ ଛଲ କରି ଜାହିଂ ସମୀପା| ଅଂଚଲ ବାତ ବୁଝାବହିଂ ଦୀପା||
ହୋଇ ବୁଦ୍ଧି ଜୌଂ ପରମ ସଯାନୀ| ତିନ୍ହ ତନ ଚିତବ ନ ଅନହିତ ଜାନୀ||
ଜୌଂ ତେହି ବିଘ୍ନ ବୁଦ୍ଧି ନହିଂ ବାଧୀ| ତୌ ବହୋରି ସୁର କରହିଂ ଉପାଧୀ||
ଇଂଦ୍ରୀଂ ଦ୍ବାର ଝରୋଖା ନାନା| ତହତହସୁର ବୈଠେ କରି ଥାନା||
ଆବତ ଦେଖହିଂ ବିଷଯ ବଯାରୀ| ତେ ହଠି ଦେହୀ କପାଟ ଉଘାରୀ||
ଜବ ସୋ ପ୍ରଭଂଜନ ଉର ଗୃହଜାଈ| ତବହିଂ ଦୀପ ବିଗ୍ଯାନ ବୁଝାଈ||
ଗ୍ରଂଥି ନ ଛୂଟି ମିଟା ସୋ ପ୍ରକାସା| ବୁଦ୍ଧି ବିକଲ ଭଇ ବିଷଯ ବତାସା||
ଇଂଦ୍ରିନ୍ହ ସୁରନ୍ହ ନ ଗ୍ଯାନ ସୋହାଈ| ବିଷଯ ଭୋଗ ପର ପ୍ରୀତି ସଦାଈ||
ବିଷଯ ସମୀର ବୁଦ୍ଧି କୃତ ଭୋରୀ| ତେହି ବିଧି ଦୀପ କୋ ବାର ବହୋରୀ||
दोहा/सोरठा
ତବ ଫିରି ଜୀବ ବିବିଧ ବିଧି ପାବଇ ସଂସୃତି କ୍ଲେସ|
ହରି ମାଯା ଅତି ଦୁସ୍ତର ତରି ନ ଜାଇ ବିହଗେସ||118(କ)||
କହତ କଠିନ ସମୁଝତ କଠିନ ସାଧନ କଠିନ ବିବେକ|
ହୋଇ ଘୁନାଚ୍ଛର ନ୍ଯାଯ ଜୌଂ ପୁନି ପ୍ରତ୍ଯୂହ ଅନେକ||118(ଖ)||