चौपाई
ପ୍ରଭୁ ବିଲୋକି ମୁନି ମନ ଅନୁରାଗା| ତୁରତ ଦିବ୍ଯ ସିଂଘାସନ ମାଗା||
ରବି ସମ ତେଜ ସୋ ବରନି ନ ଜାଈ| ବୈଠେ ରାମ ଦ୍ବିଜନ୍ହ ସିରୁ ନାଈ||
ଜନକସୁତା ସମେତ ରଘୁରାଈ| ପେଖି ପ୍ରହରଷେ ମୁନି ସମୁଦାଈ||
ବେଦ ମଂତ୍ର ତବ ଦ୍ବିଜନ୍ହ ଉଚାରେ| ନଭ ସୁର ମୁନି ଜଯ ଜଯତି ପୁକାରେ||
ପ୍ରଥମ ତିଲକ ବସିଷ୍ଟ ମୁନି କୀନ୍ହା| ପୁନି ସବ ବିପ୍ରନ୍ହ ଆଯସୁ ଦୀନ୍ହା||
ସୁତ ବିଲୋକି ହରଷୀଂ ମହତାରୀ| ବାର ବାର ଆରତୀ ଉତାରୀ||
ବିପ୍ରନ୍ହ ଦାନ ବିବିଧ ବିଧି ଦୀନ୍ହେ| ଜାଚକ ସକଲ ଅଜାଚକ କୀନ୍ହେ||
ସିଂଘାସନ ପର ତ୍ରିଭୁଅନ ସାଈ| ଦେଖି ସୁରନ୍ହ ଦୁଂଦୁଭୀଂ ବଜାଈଂ||

छंद
ନଭ ଦୁଂଦୁଭୀଂ ବାଜହିଂ ବିପୁଲ ଗଂଧର୍ବ କିଂନର ଗାବହୀଂ|
ନାଚହିଂ ଅପଛରା ବୃଂଦ ପରମାନଂଦ ସୁର ମୁନି ପାବହୀଂ||
ଭରତାଦି ଅନୁଜ ବିଭୀଷନାଂଗଦ ହନୁମଦାଦି ସମେତ ତେ|
ଗହେଂ ଛତ୍ର ଚାମର ବ୍ଯଜନ ଧନୁ ଅସି ଚର୍ମ ସକ୍ତି ବିରାଜତେ||1||
ଶ୍ରୀ ସହିତ ଦିନକର ବଂସ ବୂଷନ କାମ ବହୁ ଛବି ସୋହଈ|
ନବ ଅଂବୁଧର ବର ଗାତ ଅଂବର ପୀତ ସୁର ମନ ମୋହଈ||
ମୁକୁଟାଂଗଦାଦି ବିଚିତ୍ର ଭୂଷନ ଅଂଗ ଅଂଗନ୍ହି ପ୍ରତି ସଜେ|
ଅଂଭୋଜ ନଯନ ବିସାଲ ଉର ଭୁଜ ଧନ୍ଯ ନର ନିରଖଂତି ଜେ||2||

दोहा/सोरठा
ବହ ସୋଭା ସମାଜ ସୁଖ କହତ ନ ବନଇ ଖଗେସ|
ବରନହିଂ ସାରଦ ସେଷ ଶ୍ରୁତି ସୋ ରସ ଜାନ ମହେସ||12(କ)||
ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ଅସ୍ତୁତି କରି ଗଏ ସୁର ନିଜ ନିଜ ଧାମ|
ବଂଦୀ ବେଷ ବେଦ ତବ ଆଏ ଜହଶ୍ରୀରାମ|| 12(ଖ)||
ପ୍ରଭୁ ସର୍ବଗ୍ଯ କୀନ୍ହ ଅତି ଆଦର କୃପାନିଧାନ|
ଲଖେଉ ନ କାହୂମରମ କଛୁ ଲଗେ କରନ ଗୁନ ଗାନ||12(ଗ)||