चौपाई
ଆଏ ଭରତ ସଂଗ ସବ ଲୋଗା| କୃସ ତନ ଶ୍ରୀରଘୁବୀର ବିଯୋଗା||
ବାମଦେବ ବସିଷ୍ଠ ମୁନିନାଯକ| ଦେଖେ ପ୍ରଭୁ ମହି ଧରି ଧନୁ ସାଯକ||
ଧାଇ ଧରେ ଗୁର ଚରନ ସରୋରୁହ| ଅନୁଜ ସହିତ ଅତି ପୁଲକ ତନୋରୁହ||
ଭେଂଟି କୁସଲ ବୂଝୀ ମୁନିରାଯା| ହମରେଂ କୁସଲ ତୁମ୍ହାରିହିଂ ଦାଯା||
ସକଲ ଦ୍ବିଜନ୍ହ ମିଲି ନାଯଉ ମାଥା| ଧର୍ମ ଧୁରଂଧର ରଘୁକୁଲନାଥା||
ଗହେ ଭରତ ପୁନି ପ୍ରଭୁ ପଦ ପଂକଜ| ନମତ ଜିନ୍ହହି ସୁର ମୁନି ସଂକର ଅଜ||
ପରେ ଭୂମି ନହିଂ ଉଠତ ଉଠାଏ| ବର କରି କୃପାସିଂଧୁ ଉର ଲାଏ||
ସ୍ଯାମଲ ଗାତ ରୋମ ଭଏ ଠାଢ଼େ| ନବ ରାଜୀବ ନଯନ ଜଲ ବାଢ଼େ||
छंद
ରାଜୀବ ଲୋଚନ ସ୍ତ୍ରବତ ଜଲ ତନ ଲଲିତ ପୁଲକାବଲି ବନୀ|
ଅତି ପ୍ରେମ ହୃଦଯଲଗାଇ ଅନୁଜହି ମିଲେ ପ୍ରଭୁ ତ୍ରିଭୁଅନ ଧନୀ||
ପ୍ରଭୁ ମିଲତ ଅନୁଜହି ସୋହ ମୋ ପହିଂ ଜାତି ନହିଂ ଉପମା କହୀ|
ଜନୁ ପ୍ରେମ ଅରୁ ସିଂଗାର ତନୁ ଧରି ମିଲେ ବର ସୁଷମା ଲହୀ||1||
ବୂଝତ କୃପାନିଧି କୁସଲ ଭରତହି ବଚନ ବେଗି ନ ଆବଈ|
ସୁନୁ ସିବା ସୋ ସୁଖ ବଚନ ମନ ତେ ଭିନ୍ନ ଜାନ ଜୋ ପାବଈ||
ଅବ କୁସଲ କୌସଲନାଥ ଆରତ ଜାନି ଜନ ଦରସନ ଦିଯୋ|
ବୂଡ଼ତ ବିରହ ବାରୀସ କୃପାନିଧାନ ମୋହି କର ଗହି ଲିଯୋ||2||
दोहा/सोरठा
ପୁନି ପ୍ରଭୁ ହରଷି ସତ୍ରୁହନ ଭେଂଟେ ହୃଦଯଲଗାଇ|
ଲଛିମନ ଭରତ ମିଲେ ତବ ପରମ ପ୍ରେମ ଦୋଉ ଭାଇ||5||