चौपाई
ଦେଖି ଚରିତ ଅତି ନର ଅନୁସାରୀ| ଭଯଉ ହୃଦଯମମ ସଂସଯ ଭାରୀ||
ସୋଇ ଭ୍ରମ ଅବ ହିତ କରି ମୈଂ ମାନା| କୀନ୍ହ ଅନୁଗ୍ରହ କୃପାନିଧାନା||
ଜୋ ଅତି ଆତପ ବ୍ଯାକୁଲ ହୋଈ| ତରୁ ଛାଯା ସୁଖ ଜାନଇ ସୋଈ||
ଜୌଂ ନହିଂ ହୋତ ମୋହ ଅତି ମୋହୀ| ମିଲତେଉତାତ କବନ ବିଧି ତୋହୀ||
ସୁନତେଉକିମି ହରି କଥା ସୁହାଈ| ଅତି ବିଚିତ୍ର ବହୁ ବିଧି ତୁମ୍ହ ଗାଈ||
ନିଗମାଗମ ପୁରାନ ମତ ଏହା| କହହିଂ ସିଦ୍ଧ ମୁନି ନହିଂ ସଂଦେହା||
ସଂତ ବିସୁଦ୍ଧ ମିଲହିଂ ପରି ତେହୀ| ଚିତବହିଂ ରାମ କୃପା କରି ଜେହୀ||
ରାମ କୃପାତବ ଦରସନ ଭଯଊ| ତବ ପ୍ରସାଦ ସବ ସଂସଯ ଗଯଊ||
दोहा/सोरठा
ସୁନି ବିହଂଗପତି ବାନୀ ସହିତ ବିନଯ ଅନୁରାଗ|
ପୁଲକ ଗାତ ଲୋଚନ ସଜଲ ମନ ହରଷେଉ ଅତି କାଗ||69(କ)||
ଶ୍ରୋତା ସୁମତି ସୁସୀଲ ସୁଚି କଥା ରସିକ ହରି ଦାସ|
ପାଇ ଉମା ଅତି ଗୋପ୍ଯମପି ସଜ୍ଜନ କରହିଂ ପ୍ରକାସ||69(ଖ)||