चौपाई
ସୁନୁ ଖଗେସ ରଘୁପତି ପ୍ରଭୁତାଈ| କହଉଜଥାମତି କଥା ସୁହାଈ||
ଜେହି ବିଧି ମୋହ ଭଯଉ ପ୍ରଭୁ ମୋହୀ| ସୋଉ ସବ କଥା ସୁନାବଉତୋହୀ||
ରାମ କୃପା ଭାଜନ ତୁମ୍ହ ତାତା| ହରି ଗୁନ ପ୍ରୀତି ମୋହି ସୁଖଦାତା||
ତାତେ ନହିଂ କଛୁ ତୁମ୍ହହିଂ ଦୁରାବଉ ପରମ ରହସ୍ଯ ମନୋହର ଗାବଉ|
ସୁନହୁ ରାମ କର ସହଜ ସୁଭାଊ| ଜନ ଅଭିମାନ ନ ରାଖହିଂ କାଊ||
ସଂସୃତ ମୂଲ ସୂଲପ୍ରଦ ନାନା| ସକଲ ସୋକ ଦାଯକ ଅଭିମାନା||
ତାତେ କରହିଂ କୃପାନିଧି ଦୂରୀ| ସେବକ ପର ମମତା ଅତି ଭୂରୀ||
ଜିମି ସିସୁ ତନ ବ୍ରନ ହୋଇ ଗୋସାଈ| ମାତୁ ଚିରାବ କଠିନ କୀ ନାଈଂ||
दोहा/सोरठा
ଜଦପି ପ୍ରଥମ ଦୁଖ ପାବଇ ରୋବଇ ବାଲ ଅଧୀର|
ବ୍ଯାଧି ନାସ ହିତ ଜନନୀ ଗନତି ନ ସୋ ସିସୁ ପୀର||74(କ)||
ତିମି ରଘୁପତି ନିଜ ଦାସକର ହରହିଂ ମାନ ହିତ ଲାଗି|
ତୁଲସିଦାସ ଐସେ ପ୍ରଭୁହି କସ ନ ଭଜହୁ ଭ୍ରମ ତ୍ଯାଗି||74(ଖ)||