चौपाई
ଦେଖି ଚରିତ ଯହ ସୋ ପ୍ରଭୁତାଈ| ସମୁଝତ ଦେହ ଦସା ବିସରାଈ||
ଧରନି ପରେଉମୁଖ ଆବ ନ ବାତା| ତ୍ରାହି ତ୍ରାହି ଆରତ ଜନ ତ୍ରାତା||
ପ୍ରେମାକୁଲ ପ୍ରଭୁ ମୋହି ବିଲୋକୀ| ନିଜ ମାଯା ପ୍ରଭୁତା ତବ ରୋକୀ||
କର ସରୋଜ ପ୍ରଭୁ ମମ ସିର ଧରେଊ| ଦୀନଦଯାଲ ସକଲ ଦୁଖ ହରେଊ||
କୀନ୍ହ ରାମ ମୋହି ବିଗତ ବିମୋହା| ସେବକ ସୁଖଦ କୃପା ସଂଦୋହା||
ପ୍ରଭୁତା ପ୍ରଥମ ବିଚାରି ବିଚାରୀ| ମନ ମହହୋଇ ହରଷ ଅତି ଭାରୀ||
ଭଗତ ବଛଲତା ପ୍ରଭୁ କୈ ଦେଖୀ| ଉପଜୀ ମମ ଉର ପ୍ରୀତି ବିସେଷୀ||
ସଜଲ ନଯନ ପୁଲକିତ କର ଜୋରୀ| କୀନ୍ହିଉବହୁ ବିଧି ବିନଯ ବହୋରୀ||
दोहा/सोरठा
ସୁନି ସପ୍ରେମ ମମ ବାନୀ ଦେଖି ଦୀନ ନିଜ ଦାସ|
ବଚନ ସୁଖଦ ଗଂଭୀର ମୃଦୁ ବୋଲେ ରମାନିବାସ||83(କ)||
କାକଭସୁଂଡି ମାଗୁ ବର ଅତି ପ୍ରସନ୍ନ ମୋହି ଜାନି|
ଅନିମାଦିକ ସିଧି ଅପର ରିଧି ମୋଚ୍ଛ ସକଲ ସୁଖ ଖାନି||83(ଖ)||