चौपाई
କବହୂକାଲ ନ ବ୍ଯାପିହି ତୋହୀ| ସୁମିରେସୁ ଭଜେସୁ ନିରଂତର ମୋହୀ||
ପ୍ରଭୁ ବଚନାମୃତ ସୁନି ନ ଅଘାଊ ତନୁ ପୁଲକିତ ମନ ଅତି ହରଷାଊ|
ସୋ ସୁଖ ଜାନଇ ମନ ଅରୁ କାନା| ନହିଂ ରସନା ପହିଂ ଜାଇ ବଖାନା||
ପ୍ରଭୁ ସୋଭା ସୁଖ ଜାନହିଂ ନଯନା| କହି କିମି ସକହିଂ ତିନ୍ହହି ନହିଂ ବଯନା||
ବହୁ ବିଧି ମୋହି ପ୍ରବୋଧି ସୁଖ ଦେଈ| ଲଗେ କରନ ସିସୁ କୌତୁକ ତେଈ||
ସଜଲ ନଯନ କଛୁ ମୁଖ କରି ରୂଖା| ଚିତଇ ମାତୁ ଲାଗୀ ଅତି ଭୂଖା||
ଦେଖି ମାତୁ ଆତୁର ଉଠି ଧାଈ| କହି ମୃଦୁ ବଚନ ଲିଏ ଉର ଲାଈ||
ଗୋଦ ରାଖି କରାବ ପଯ ପାନା| ରଘୁପତି ଚରିତ ଲଲିତ କର ଗାନା||
दोहा/सोरठा
ଜେହି ସୁଖ ଲାଗି ପୁରାରି ଅସୁଭ ବେଷ କୃତ ସିବ ସୁଖଦ|
ଅବଧପୁରୀ ନର ନାରି ତେହି ସୁଖ ମହୁସଂତତ ମଗନ||88(କ)||
ସୋଇ ସୁଖ ଲବଲେସ ଜିନ୍ହ ବାରକ ସପନେହୁଲହେଉ|
ତେ ନହିଂ ଗନହିଂ ଖଗେସ ବ୍ରହ୍ମସୁଖହି ସଜ୍ଜନ ସୁମତି||88(ଖ)||